Het heeft even geduurd: verslag Dolomieten

  • Oneill17

    Mooi verslag Marlene! :-)

    En al veel reacties…;-)

    JW

  • Marlene

    Inderdaad helemaal bovenaan, bij het eindstation van de Ciampinoi-lift. Vervolgens kom je uit op het grote “plein” (zo noem ik dat altijd maar) en kan je iets later de keuze maken voor de rode of zwarte (wereldbeker) Saslong.

    Daar hadden wij dan de rode nodig om thuis te komen.

    En Richard:

    ik heb lenzen en dus ook af en toe een bril. Mijn ervaring is dat die beslagen bril na een minuut of tien weer schoon is. Dus dat excuus wordt niet geaccepteerd!

  • atomic

    .Marlene schreef:

    >

    > Inderdaad helemaal bovenaan, bij het eindstation van de

    > Ciampinoi-lift. Vervolgens kom je uit op het grote “plein”

    > (zo noem ik dat altijd maar) en kan je iets later de keuze

    > maken voor de rode of zwarte (wereldbeker) Saslong.

    > Daar hadden wij dan de rode nodig om thuis te komen.

    Dat is toch dezelfde plek waar wij ook aan de zwarte Sasslong zijn begonnen. Op de foto ziet het er veel steiler uit dan dat ik me kon herinneren.

  • Oja

    Haha nee hoor, van mij alleen maar lof!

    Maare, wat ik mij dus afvroeg he, moest je je nog aanzetten daar om gleed je al vanzelf. ^^ (grapje he)

  • Marlene

    Het is vooral het eerste stukje dat zeer steil is.

    Maar voor de goede orde: aan de linkerkant is het zwart, aan de rechterkant rood (en dan bedoel ik als je boven staat).

  • kootje

    Ha, heerlijk, de verslagen lopen binnen.

    Ziet er weer mooi uit.

  • Oscar

    Leuk verslag Marlene! Wellicht een kandidaat voor de nummer 1, alhoewel er ook nog een prikker schijnt te zijn die 6-7 weken in Canada zit, dus je weet nooit…:)

    Ik moet even kijken, maar volgens mij hebben jij en Janneke (Kappl) tot op heden de meeste reacties losgemaakt.

    Wat zal het volgend jaar druk worden in Oostenrijk.

    Al die Nederlanders die daar een dagje in komen skiën als ze op weg zijn naar de Dolomieten.

    Tenminste, zo zie ik het voor me:

    * vrijdagochtend een vlucht naar Innsbruck (Ryanair zal toch een keer ontdekken dat er ook een markt is voor in de Alpen in plaats van erover)

    * huurauto ophalen, dagje inskiën in een skigebied in de buurt, gebieden zat daar

    * 's avonds naar je Zimmer frei vlakbij de Brennerpas

    * om 7:00 opstaan en naar de Dolomieten rijden

    * in de middag vanaf de Marmolada even zwaaien naar al die buitenlanders die in de file staan terwijl jij de Sella Ronda al gedaan hebt…:)

    groeten,

    Oscar.

  • atomic

    Marlene schreef:

    >

    > Het is vooral het eerste stukje dat zeer steil is.

    >

    > Maar voor de goede orde: aan de linkerkant is het zwart, aan

    > de rechterkant rood (en dan bedoel ik als je boven staat).

    Wat een tegenvaller zeg ! Heb ik tegen iedereen lopen vertellen dat ik een zwarte wedstrijdpiste heb afgeskied, blijk ik gewoon een stuk rood gedaan te hebben :(

    Ik ben inderdaad aan de rechterkant gestart. We hebben helemaal niet gezien dat het linkergedeelte zwart was.

  • Marlene

    Wij kiezen meestal voor zwart omdat het rode sstuk aan het eind van de dag vol ligt met hopen en het nog eens een stuk drukker is daar.

    Maar, dit jaar, na 2x als een soort veegmachine gefungeerd te hebben, heb ik toch maar voor rood gekozen.

    Volgens mij begint de wereldbekerafdaling pas op het stuk na het restaurant. Dus misschien heb je nog wel de wereldbekerafdaling gedaan Atomic. Als ik het goed heb bestaat dat bovenste zwarte stukje ook nog maar een paar jaar en had je tot dan toe alleen maar het rechter stuk. Rood dus.

  • Wim van Prooijen

    Ha die Markies!

    Nou, dat zijn verdijd mooie kiekjes zeg! Ik wist niet dat de Dolomieten er zulke mooie skigebieden op nahielden. Ondanks de schuivers, zo links en rechts, zijn jullie geloof ik redelijk heelhuids door de strijd gekomen.

    Leuke rapportage ook. Die spiegelreflex kwam goed van pas! Ik hoop dat hij niet inmiddels gestolen is (tja, Italië…Montagues, Capulets…) Als mijn beoordeling goed genoeg is overweeg ik er ook eentje aan te schaffen.

    Ciao,

    Wim van Prooijen