Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Snaat
Na een week van wintersport in eigen land ging afgelopen Zaterdag de eerste plassentocht sinds 12 jaar bij ons in de buurt van start. Om 10 uur ’s ochtends aangekomen stond er al een rij van 100 meter om je in te schrijven. En aangezien ik net als op skivakantie een grote hekel heb aan wachtrijen hebben wij de tocht maar zonder te stempelen uitgeschaatst. Het leverde zere voeten, heel veel gezelligheid en mooie plaatjes op.
Tijdens het schaatsen komt een vriend van mij die piloot is met het idee om een keer een mini tripje te maken naar Innsbruck om daar te gaan skiën. "Goed plan'' zeg ik, wanneer gaan we?
IPB tickets geregeld ( vakjargon voor indien plaats beschikbaar), hotel geboekt en maandag om 6 uur op Rotterdam airport. Een ruim uurtje vliegen en dan tussen de bergen door landen. Een mooie ervaring!
Vanaf het vliegveld in Innsbruck de taxi genomen naar het olympische dorpje Axamer-Lizum. Daar aangekomen ons gemeld aan de receptie van Hotel Berghaus. Een zeer hartelijk ontvangst en direct de kamer beschikbaar. Echt onwerkelijk om in zo’n korte tijd tussen de bergen in de sneeuw te staan. Om 10 uur alles geregeld, latjes onder en in de lift.
De hele dag heerlijk kunnen skiën op perfect geprepareerde pistes, stralend mooi weer en een adembenemend uitzicht over de stad.
Na het skiën nog een drankje gedaan maar voor gezellige Apres-ski hoef je hier niet te zijn. Ook het dorp zelf stelt niet veel voor. Dit gebied is destijds uit de grond gestampt puur en alleen voor de olympische spelen van 1964 en naar mijn weten later gebruikt voor die van 1976. Een goed voorbeeld is het Olympia hotel in Oostblok kleuren en het treintje naar de top van het gebied. Daar zou de welstandscommissie vandaag de dag geen goedkeuring voor geven. Toch was dat lelijke treintje ideaal, want het bracht ons binnen 6 minuten helemaal boven.
Na een goede nachtrust dag twee van ons minitripje begonnen met een goed ontbijtbuffet en om 9 uur de eerste lift gepakt. Ook deze dag was weer zonovergoten met de pistes bijna voor ons alleen. Klein nadeel van dit gebied is dat in deze periode rond de klok van twee de zon al weer achter de bergen verdwijnt. Voor ons reden genoeg om af en toe een borreltje te doen in het panoramarestaurant op de top van de berg.
Aan het einde van de middag onze laatste Olympische afdaling gedaan en in de gratis skibus gestapt naar Innsbruck. Na een rit dwars door het centrum overgestapt op de bus naar het vliegveld. Het vliegtuig zat redelijk vol maar gelukkig was er nog plaats voor ons.
Het grappige was dat er nog een volledige crew mee vloog waardoor we nog drie piloten achter de hand hadden. Gaf wel een veilig gevoel!
Dan kom je om negen uur weer thuis, heeft je vriendin voor het eten gezorgd en duik je een uur later onder de wol om al weer te dromen van een volgend avontuur.
2 hele dagen geskied, 1 hotelovernachting en geen meter hoeven rijden. Zouden we allemaal zo moeten doen, dan is het zo gedaan met die files bij München en op de Fernpas.
! Als dit soort korte tripjes gemeengoed zouden worden zou die file zich naar het luchtruim verplaatsen, met alle gevolgen vandien.. 
(nog even afgezien van de capaciteit van het spoor, want als de meeste mensen op één oor liggen, draait het goederenvervoer op volle kracht)