OK dan:
Eerst ff wat credentials: man, 33, twee kinderen, gelukkig getrouwd.
Regelmatig met zijn tweetjes op ski-vakantie geweest en opa en oma pasten thuis op. Ook regelmatig samen met een of twee van onze ouders (soms met mijn zus en haar kinderen erbij) op ski-vakantie geweest en dan gezellig de kinderen mee; omstebeurt oppassen en ook geregeld met zijn allen dingen doen (slee, sneeuwpop etc.). Elke variant heeft zo zijn voor- en nadelen. Maar opa en oma zijn een zeer geliefd logeeradres en zij vinden het leuk dus het zogenaamde “dumpen” komt bij ons niet voor.
Ik kom er trouwens eerlijk voor uit dat ik kleine kinderen in combinatie met een skivakantie beslist geen zegen vind. Zonder kinderen is, als je gewoon lekker wilt skiën, gewoon leuker. Met kinderen is ook leuk, maar dan haal ik de voldoening uit het feit dat de kinderen het leuk hebben, niet uit het feit dat ik de hele ochtend in het zelfde sleepliftje zit te hangen.
Ik besteed heel veel tijd en energie aan mijn kinderen, en dat hoort ook zo, maar tegelijkertijd kiezen we er natuurlijk ook voor om de wensen en behoeften die minder makkelijk met kinderen te combineren zijn af en toe een plaats in ons leven te geven. Zolang ik dat kan doen zonder daarmee mijn kinderen tekort te doen zie ik daar geen enkel probleem in.