3 maanden cel voor tourskiër wegens dood door lawine.

  • Joep

    Nee, dan ga je er van uit dat de man van te voren had kunnen inschatten dat er een risico was op het ontstaan van een lawine (zoals je zelf al zei: een 3/5 dag buiten de piste, bij kennelijk natte sneeuw) .En dat dat risico dusdanig was dat hij anders had moeten handelen dan hij nu heeft gedaan.

    In het Nederlandse strafrecht is het in ieder geval zo dat er sprake is van schuld als iemand zich bewust is geweest van bepaalde risico's en deze risico's te lichtvaardig terzijde heeft geschoven. En het niet aandoen van je pieps is dan een uiting van het ‘te lichtvaardig terzijde schuiven’.

    Wat van belang is, is dat het de man niet wordt aangerekend dat hij zeker wist of had moeten weten dat er een lawine zou gaan ontstaan. Was dat het geval geweest, dan zit je in de sfeer van doodslag, met veel zwaardere straffen.

    In dit geval wordt hem vermoedelijk verweten dat hij verwijtbaar en vermijdbaar onvoorzichtig gehandeld heeft: iemand met zijn ervaring had een andere inschatting t.a.v. het lawinerisico moeten maken en aan die inschatting een andere handelswijze moeten verbinden.

    Was hij vrijgesproken als de pieps wél hadden aangestaan? Dat hoeft niet per se so te zijn. Maar misschien wel. Misschien had de rechter dan gezegd: de man heeft alles gedaan wat valt binnen de voorzorgsmaatregelen die van iemand met zijn ervaring onder deze omstandigheden mogen worden verwacht.

    Maar het vaststellen van de schuld in dit soort situaties is vaak een weging van heel veel factoren en dus blijft het speculeren wat er in deze specifieke zaak nu allemaal heeft meegewogen. Bovendien kan het natuurlijk zijn dat in het Oostenrijkse recht net weer op een iets andere manier gekeken wordt. Als iemand me zou kunnen tippen waar ik het volledige vonnis zou kunnen vinden houd ik me zeker aanbevolen.

    Het enige wat ik probeer duidelijk te maken is dat naar de Nederlandse maatstaven het beslist niet uitgesloten is dat in vergelijkbare situaties een veroordeling zou kunnen volgen. En dat een beroep op: ‘ze wisten toch allebei wat ze deden’ niet betekent dat daardoor iemand niet toch verwijten kunnen worden gemaakt.

  • Joep

    Nog een ander ding duidelijk maken: het feit dat het juridisch gezien mogelijk is iemand te veroordelen wil nog niet zeggen dat dat in alle gevallen ook de beste manier is om met zo'n incident om te gaan. Je ziet dat ook wel in de straf (een voorwaardelijke straf) terugkomen. De man is natuurlijk al genoeg gestraft door het hele voorval eigenlijk. In dit soort situaties zal het vooral ook er om gaan dat bij anderen de norm wordt ingescherpt: wees je ervan bewust dat je in dit soort omstandigheden een bijzondere zorgplicht kunt hebben. En: gedragscodes die binnen een ‘community’ breed worden gedragen (piepers aan!), kunnen ook in strafrechtelijke procedures relevantie krijgen.

    Ik ben zelf in mijn studententijd actief geweest in het sportklimmen. Hartstikke leuk, maar ook een voorbeeld van situaties waarin je soms vrij achteloos je lot in andermans handen legt. Die anderen ('ouderejaars') vinden zichzelf al heel snel een hele piet. Toen ik later terugkeek op de dingen die we toen gedaan hebben onder auspiciën van mensen met meer ervaring, heb ik wel eens op mijn hoofd gekrabbeld. Meestal werd er goed opgelet, maar soms ook wel eens niet…

    Je kunt bij gevaarlijke sporten e.d. niet enkel maar uit gaan van het feit dat iedereen als weldenkend mens zijn eigen verantwoordelijkheid neemt.

    In de snelle, flitsende pow-scene zal er ongetwijfeld ook wel eens iets gebeuren wat niet helemaal verantwoord is. Daar hebben de autoriteiten in de Alpenlanden naturlijk last van. Er kan wel weer een heel reddingsteam uitrukken om die dode vrouw uit te graven.

    Dit soort zaken kan dienen als voorbeeld: serious business jongens!

    Of deze specifieke zaak nu het beste voorbeeld is, dat denk ik niet, maar je moet toch ergens beginnen. Ik zei het al eerder maar ik denk dat we in de Alpenlanden de komende tijd vaker ski-gerelateerde rechtzaken gaan krijgen. Meer liften, vollere pistes, poeder rijden wordt steeds breder gedaan. Nu gaat de discussie nog over helm verplichten. Ik zou niet raar staan te kijken als ook andere verplichtingen gaan gelden (bijvoorbeeld: altijd een werkende pieper). Of, en dat zou natuurlijk te betreuren zijn, een algeheel verbod op off-piste skiën.

  • skiester

    juridisch gezien begrijp ik het wel, maar het is gewoon niet logisch.. En onredelijk. De man is al genoeg gestraft lijkt me. Ik vraag me wel af wat er in die hoofden van die mensen omging om te besluiten om je pieps uit te laten. Zo onlogisch! (ik zet hem 'sochtends in het hotel al aan: heb er nooit een om die uitstaat…)

    En was er niet ook zoiets dat er direct causaal verband moest zijn? Ik ben eigenlijk toch bang dat dit een rechter is geweest met een sterke persoonlijk afkeuring voor het offpiste skien. En vraag me serieus af of dit vonnis in hoger beroep standhoudt. Het is iig wel een goede waarschuwing: veel mensen die dit horen denken er nu mss extra aan om toch een pieps aan te schaffen danwel hem ook aan te zetten!

  • skiester

    dat zou de doodsteek zijn voor het oostenrijkse toerisme. denk ik. Een verplichting om met een skibewijs op pad te gaan off piste (zelf een aantal cursussen gedaan of op pad met een gecertificeerde berggids) zie ik wel gebeueren.

  • Marinus

    skiester Schreef:

    ——————————————————-

    > dat zou de doodsteek zijn voor het oostenrijkse

    > toerisme. denk ik. Een verplichting om met een

    Welnee, 95% gaat nooit offpiste en dan reken ik een stukje niet geprepareerd tussen 2 pistes niet mee.

  • Joep

    Of het in hoger beroep stand houdt is in dit soort zaken altijd afwachten: het is zoals ik al zei immers een afweging van allerlei zaken.

    Ik zou de uitspraak dat deze rechter wel een hekel zal hebben aan off-piste skiën niet voor mijn rekening durven nemen. Dit soort jurisprudentie moet door de “off-piste gemeenschap” naar mijn mening niet worden opgevat als “hun tegen ons”, maar als een aanmoediging om gewoon te blijven prediken voor verantwoord gedrag in het veld. Dus niet in een stuip schieten maar proberen te begrijpen wat de rechter hier bedoelt te zeggen.

    Misschien houdt de rechter juist heel erg van off-piste skiën en vindt hij het daarom juist extra belangrijk dat er te allen tijde zorgvuldig wordt gesport…

    Maar puur juridisch gezien kan ik me gewoon goed voorstellen dat hier een veroordeling uitkomt. Dat hoeft echt niks te maken te hebben met wel of geen affiniteit met deze tak van sport.

    Bij delicten als dood door schuld zit er, ook qua causaliteit, altijd een grijs gebied. Niemand kan natuurlijk garanderen dat als wel de juiste voorzorgsmaatregelen waren getroffen, dit ongeval niet toch was gebeurd.

  • jacob

    “Ik ben eigenlijk toch bang dat dit een rechter is geweest met een sterke persoonlijk afkeuring voor het offpiste skien”

    Met dit soort kreten moet je erg oppassen. (los van dit onderwerp)

    Iedereen kan dit gebruiken bij een rechtersuitspraak die hem/haar niet bevalt. En eigenlijk zichzelf meer als deskundig zien dan de rechter…..

    Het legt een bom onder onze rechtspraak in het algemeen.

    Wat blijft erover als wij meer en meer onze rechters wantrouwen? Een apenland!

  • skiester

    daar heb je mss gelijk in, maar ik vind een veroordeling in zo'n zaak gewoon erg zwaar. En vraag me af waar het vandaan komt. En ik weet ook dat er heel veel rechters zijn die eerlijk en objectief zijn, heel veel die dat proberen te zijn en maar een paar die dat niet altijd zijn of proberen (ook in Nederland, kijk de krant er maar op na - niet voor niets worden rechters gewraakt en denk eens aan westenberg). Vooringenomenheid is tenslottemenselijk. Daarnaast is het de vraag of zo'n rechter precies weet hoe het er aan toe gaat in freeriders land. (nog even buiten of ie anti zou zijn of niet). Welke afwegingen je dient te doen etc.

    In mijn optiek kan het gewoon niet zo zijn dat als je met zn 2en op pad gaat: samen skiet, en beiden ervaring hebt (ook al heeft de 1 meer dan de ander) en het gaat fout, dat die wordt gezien als dood door schuld. Het is een epic fail om je pieper uit te laten, maar ook daar was het slachtoffer zelf bij. Ze was een volwassen vrouw die zelf keuzes kon maken. Dit is een vreschrikkelijk ongeluk, versterkt door dat pieper verhaal, maar uiteindelijk was ze waarsch toch dood geweest (hersenletsel). Het is heel erg van deze tijd om altijd en overal een schuldige aan te willen wijzen. Want wat wordt het volgende. Je gaat pieper zoeken maar verstijft van de stress en doet niks meer en daardoor stikt er iemand? Waar ligt de grens?

    De vraag is eigenlijk, om welke reden precies heeft deze rechter dit gedaan. Wat is zijn redenatie. Want het kan goed zijn dat we informatie missen natuurlijk. En Oostenrijks recht is mss anders.

  • Joep

    skiester

    Het is heel erg van deze tijd om altijd en overal een schuldige aan te willen wijzen.

    Die opmerking is me uit het hart gegrepen.

    skiester

    De vraag is eigenlijk, om welke reden precies heeft deze rechter dit gedaan. Wat is zijn redenatie. Want het kan goed zijn dat we informatie missen natuurlijk. En Oostenrijks recht is mss anders.

    Zei ik hiervoor dus ook al. Dus lastig eigenlijk om er veel van te zeggen, anders dan veronderstellenderwijs. Dus ik hoop nogmaals dat iemand ons aan de echte uitspraak zou kunnen helpen.

    We moeten oppassen voor een NIMBY-mentaliteit (Not In My Back Yard: handhavend optreden tegen alles wat me niet bevalt is goed, maar als het om iets gaat dat mij raakt vind ik ineens dat autoriteiten zich er niet mee moeten bemoeien), maar als je wil kan je bijna altijd wel een zwarte piet aanwijzen en dat is in een samenleving waarin iedereen zich dagelijks welbewust aan allerlei risico's blootstelt niet de bedoeling. Blijft een feit dat iedereen die pretendeert verantwoordelijkheid te kunnen dragen ten aanzien van risicovolle handelingen, die verantwoordelijkheid ook daadwerkelijk heeft te dragen, ook als het een keer slecht afloopt.

    Overigens (en ook daarin kan het Oostenrijkse recht anders zijn). In Nederland is het nog altijd de officier van justitie en niet de rechter die beslist OF een zaak vervolgd moet worden of niet.

    Als het juridisch kan, zal de rechter moeten veroordelen, ook al zou hij gevoelsmatig vinden dat de zaak nooit voor de rechter had moeten komen.

    Dan zie je dus een rechter die bijvoorbeeld iemand schuldig verklaart zonder oplegging van straf, of een volledig voorwaardelijke straf, zoals in de onderhavige zaak.

  • JW

    Joep draagt in deze discussie heel veel goeie juridische argumenten aan. En feit is ook dat we niet alle details kennen.

    Maar toch (op grond van wat bekend is) wringt deze uitspraak bij mij. Ik heb het zelfde gevoel als skiester: wat is de zin om hier een schuldige aan te wijzen en die strafrechtelijk te vervolgen ?

    Uit niets blijkt dat ze dingen deden die verboden zijn. En zeker als mensen uit de regio mocht van ze verwacht worden dat ze de gevaren kenden.

    Wellicht hebben ze de situatie verkeerd ingeschat, en het gevaar onderschat. Daar lijkt het op. Maar om de man de schuld in de schoenen te schuiven omdat hij iets meer ervaring had, blijf ik triggy vinden. Misschien was de vrouw wel een veel betere skiester, of had ze vanwege haar kennis van het terrein of betere techniek op natte sneeuw wel de leiding van het tweetal ? Dit soort afwegingen wordt al gauw subjectief, en in elk geval moeilijk te beoordelen.

    Boven alles vind ik het een gezamenlijke verantwoordelijkheid van de twee.

    Heel anders wordt het natuurlijk als één van de twee erkend berggids is, of op een andere manier duidelijk gekwalificeerd. Maar dat is hier niet aan de orde.