Pijn ?

  • JW

    Spierpijn hoort erbij ? Nou eh neu, dat is geen must. Hangt ook af van de intensiteit van het dagprogramma, hoe getraind je bent enz., maar ook hoe je skiet. Op gewone pistes, en bij redelijk goede omstandigheden, kun je als je voldoende techniek hebt, en de goeie technieken gebruikt, zo skiën dat het heel weinig (spier-)kracht kost. Daar hoef je geen spierpijn van te krijgen.

    Als ik op een dag een aantal keren een stuk moet prikken, dan voel ik m'n schouderspieren. Maar dat komt bar weinig voor.

  • Marion

    Geloof het of niet, ik sta i.t.t jou als een jonge blom op sóchtends….geen centje pijn hoor..

  • Snowy

    Ik heb eigenlijk ook nergens last van. Ga dagelijks op mijn fiets naar het werk en wandel regelmatig en dat is het wel. Doe ik toch al een stuk meer dan de gemiddelde Nederlander overigens. Dat merk ik ook wel op de piste. Zelden tot nooit last van spierpijn en zeker niet van vervelende spierpijn.

    Tot een jaar of 5 geleden skiede ik veel meer op kracht dan tegenwoordig. Toen had ik ook meer last van spierpijn. Niet dat ik me daardoor liet tegenhouden, maar toch…

    Daarna ben ik weer lessen gaan nemen en dat merk je echt: ik ski nu vooral op techniek en kan het lang volhouden. Aan het einde van de middag nog even een wedstrijdje gaat prima. Zelfs als de pistes papperig zijn en ik anderen zie ploeteren om fatsoenlijk beneden te komen, draai ik mijn bochtjes nog met het grootste gemak.

    Als je wel een behoorlijke conditie hebt maar toch spierpijn, dan doe je iets niet goed. Let eens op je houding: niet te ver voor- of achterover en sta je wel een beetje relaxed op je ski's? Gebruik je wel de carve-mogelijkheden van je ski's of duw je je ski's teveel op kracht de bochten in? Dat vreet energie en het gevolg is… precies! Misschien is het wel verstandig om een keer een paar (privé)lessen te nemen. Je probleem uitleggen aan de leraar, zodat hij/zij daar eens extra op kan letten en dan zal het niet lang duren voor je verbetering merkt. Dat is het geld dubbel en dwars waard!

  • skiester

    Wat bij mij heel veel heeft geholpen is gaan skieen op iets bredere ski's. Tegenwoordig ski je toch vaak op zware (pap) sneeuw en daar had ik vroeger een hekel aan: ging des te meer verkrampt en met kracht skieen om controle te houden en was kapot na een afdaling. Mijn Xwings glijden er gewoon half overheen en door de vrij extreme sidecut stuurt het heel makkelijk al carvend. Heb er iets van grip op ijs voor moeten inleveren, maar pap is nu geen centje pijn meer…. sterker nog: op de drukke dalafdalingen ontstaat vaak zo'n ijzig spoor met aan de randen hopen sneeuw: terwijl iedereen zich op het spoor begeeft, zit ik lekker in de rand in de hopen - heerlijk!