Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Janneke
Dit keer zijn we met kerst naar Sölden gegaan. Volgens een vriend van ons het ideale gebied voor snowboarders: geen paden en veel off piste mogelijkheden.
Vrijdag 21 december
Zoals gewoonlijk, zijn wij op vrijdag gaan rijden. Het idee was eerst om op ongeveer 100 km voor aankomst ergens te overnachten. Maar ik had ons pension gemaild dat we al op vrijdag gingen rijden en gevraagd of er evt. al een kamer vrij was. Dat bleek geen enkel probleem, en dus besloten we ’s ochtends vroeg om half 7 te vertrekken en in één keer door te rijden. Het verkeer zat goed mee, geen files, en mooi weer.
Ongeveer 2 uur voor aankomst kregen we het langzaam aan een beetje koud in de auto. Na alle knoppen op het dashboard geprobeerd te hebben, leek het er toch echt op dat de verwarming het niet meer deed. Het eerste uur ging het nog wel, maar daarna raakten we toch echt wel verkleumd. Ondanks de kou toch de – helaas koude – blazer aan om te zorgen dat de ramen niet besloegen. Na nog een uurtje doorbijten kwamen we uiteindelijk ’s middags om half 5, net voordat het donker werd, in Sölden aan.
De voordeur van het pension was open, maar er was niemand aanwezig. Na een telefoontje bleek de eigenaresse in het dorp te zijn om boodschappen te doen, ze had ons niet zo vroeg verwacht, en zou over een half uurtje terug zijn. Dus eerst maar eens even onder de motorkap gekeken wat er mis was. Alle slangetjes leken op hun plek te zitten. Maar een stuk stang was helemaal wit beslagen van het ijs. Na het weekend maar eens even bellen met de leasemaatschappij wat te doen. Om de tijd te doden zijn we daarna een wandelingetje gaan maken om het dorp alvast een beetje te verkennen en een glühweintje te drinken. Een uurtje later kwamen we weer terug en ook de eigenaresse was weer thuis. Ingecheckt, auto, koffers uitgepakt, al het skimateriaal alvast in de skikeller gezet, snowboard en bindingen gemonteerd. Zo, wij waren er klaar voor.
Die avond op aanraden van de eigenaresse gegeten in restaurant Die Alm. Lekkere zwiebelrostbraten, een van mijn favorieten wanneer ik in Oostenrijk ben.
Zaterdag 22 december
De eerste dag, strakblauwe lucht, zonnig en koud. Via het pension konden we voor 10 euro/week gebruik maken van een depot bij de Giggijochbahn, zo’n 150 m vanaf ons pension. Nou vind ik zelf die afstand prima te doen op skischoenen met je ski’s op je schouder, maar wij hadden nog nooit van een depot gebruik gemaakt en wilden dit wel eens ervaren. Nou, voor een tientje het proberen waard. Dus op onze gewone wandelschoenen met onze skischoenen en ski’s naar het depot. Daar de skischoenen aangetrokken en met de Giggijoch gondel naar boven. Daar verder met de Silberbrünnl stoeltjeslift. Toen een paar afdalingen gemaakt en afwisselend de Silberbrünnl, de Hainbachkar en de Giggijoch stoeltjeslift genomen. Daarna via de rode 18 en 11 afgedaald naar de Langegg stoeltjeslift en weer terug. Tussen de middag geluncht in de Obstlerhütte. Omdat de Oostenrijkse porties altijd erg groot zijn, delen wij meestal 1 maaltijd of 2 kleinere gerechten samen. Dit keer samen een gulashsoep en een gepofte aardappel uit de oven met zure room en spekjes gedeeld. De rest van de dag een beetje het Giggijoch gebied verkend. Aan het eind van de dag de dalafdaling gedaan, die je (deels) via rood of zwart kunt doen.
https://lh3.googleusercontent.com/-Z4_J5uGLcF8/UOSSOew9tGI/AAAAAAAADjQ/oFCQHc3UjNU/s640/IMG_1745.JPG
https://lh3.googleusercontent.com/-QVfl6awGjVM/UOSSQ0Q7ymI/AAAAAAAADjg/4_ZktsavXds/s640/IMG_1747.JPG
https://lh3.googleusercontent.com/-b0XImf3QV3M/UOSSSQDJjsI/AAAAAAAADjs/J6BIf-SjMsU/s640/IMG_1748.JPG
Wat ons vooral opviel was dat de pistes bijna Frans aandeden. In plaats van hier en daar een paar smalle pistes die op hetzelfde punt uitkomen, was dit één grote vlakte waar je overal waar je maar wil via brede pistes naar beneden kunt. Alle pistes zijn als één groot vlak met elkaar verbonden.
https://lh5.googleusercontent.com/-9zsVrMLDiFY/UOSSXdczjsI/AAAAAAAADkI/4WkDjzwmUIk/s640/IMG_1752.JPG
’s Middags nog even een biertje gedaan in de schirmbar, en daarna lekkere lamskoteletjes gegeten bij de Törggele Stub’n (wat achteraf van dezelfde eigenaar bleek te zijn als Die Alm).
Zondag 23 december
Weer strakblauwe lucht en zonnig, maar nu staat er een warme föhn. Vandaag wilden we het Gaislach gebied gaan verkennen. Dus eerst weer met de Giggijoch gondel en de Siberbrünnl omhoog, via de rode 18 en 11 naar beneden, met de Stabele stoeltjeslift verder, en via de rode 4 en 10 helemaal naar beneden naar het dalstation van de Gaislachkogel I. Met de Gaislachkogel II door naar de top van de Gaislachkogel (een van de BIG 3) op 3048 m hoogte. Daar via de rode 1, 4 en 6 en de blauwe 8 terug naar de Langeggbahn. Daar een paar keer de rode 18 en 11 gedaan en toen geluncht bij Gampe Thaya.
https://lh3.googleusercontent.com/-xn7sDvEUuxQ/UOSSrWLN2jI/AAAAAAAADmI/frdUHnapLLs/s640/IMG_1761.JPG
https://lh4.googleusercontent.com/-cA_rOEdvY2A/UOSS9BcfsPI/AAAAAAAADoA/lOI0I2Pkwqs/s640/IMG_3097.JPG
https://lh3.googleusercontent.com/-ppVPkrtQDKs/UOSTsJGCMjI/AAAAAAAADsk/7m4jG6cYQTI/s640/IMG_1788.JPG
Net als bij de Obstlerhütte ook hier met bediening. Als het even kan, gaan we het liefst niet naar een restaurant met zelfbediening. Gelukkig staan alle restaurants op de pistekaart aangegeven, en staat er duidelijk bij vermeld of het met tafelbediening of selfservice is. Het was prachtig weer én warm, we konden heerlijk buiten zitten. In februari en maart verwacht je dat, maar in december is dat toch echt bijzonder. Dit keer samen een lekkere jausenplatte (plankje met kaas, worst, ham, brood, crackers, etc.). De rest van de middag weer in het Giggijoch gebied geskied en aan het eind van de dag de dalafdaling naar het dorp.
Na een drankje in de schirmbar, die avond gegeten in pizzeria La Tavola.
Maandag 24 december
Vandaag nog maar eens naar het Gaislach gebied, dit keer helemaal tot het uiterste puntje, tot de Gaislachalm. Daar geluncht in de Löple Alm met een salade met gegrilde kalkoen en een portie frietjes, en vanuit daar weer terug naar Giggijoch.
https://lh6.googleusercontent.com/-xAyJm0rme50/UOSSxEPJ8KI/AAAAAAAADmw/GLVxm5o5Cq4/s640/IMG_3088.JPG
Bij thuiskomst nog eens de auto gestart om te kijken of de verwarming het weer deed. Na wat getest te hebben met verschillende knoppen aan en uit, kwamen we er achter dat de verwarming het wel deed als de airco uit stond. Nou, die airco kunnen we nu wel even missen. Mooi, dan hoeven we hier dus niet naar een garage, kunnen we gewoon mét verwarming terug naar Nederland, en zien we daar wel weer verder.
’s Avonds heerlijke eendenborst gegeten bij de Törggele Stub’n, waar we vanwege kerstavond voor de zekerheid vooraf hadden gereserveerd. En maar goed ook! Ligt bij ons in Nederland de nadruk vooral op de kerstdagen zelf, hier ligt de nadruk op kerstavond en zijn alle restaurants dan ook bomvol.
Dinsdag 25 december
Het heeft vannacht gesneeuwd en er ligt een mooi pak verse sneeuw op de pistes. Vanwege lawinegevaar door de vele sneeuw en harde wind zijn echter de meeste pistes en liften aan de Gaislachkant afgesloten, en is het aan de Giggijoch vandaag een stuk drukker.
https://lh5.googleusercontent.com/-8mRUPYYV1GI/UOSS3zlBGSI/AAAAAAAADng/7aOy6Yl0Fc0/s640/IMG_3093.JPG
https://lh3.googleusercontent.com/-X7Xy2fSHORA/UOSTDUrN5HI/AAAAAAAADoo/FoByJOgEVAU/s640/IMG_3100.JPG
https://lh4.googleusercontent.com/-HFOzKAqV1IE/UOSTEAz311I/AAAAAAAADow/4B2qYJwWWiI/s640/IMG_3101.JPG
https://lh6.googleusercontent.com/-HRM4YYnWe9k/UOSTG_e6J9I/AAAAAAAADpA/Fcvgnlo7W0Y/s640/IMG_3103.JPG
https://lh5.googleusercontent.com/-MDrUgwqSVvw/UOSTLQXvKVI/AAAAAAAADpY/C0A7bam5CwM/s640/IMG_3104.JPG
Vandaag geluncht in Sonnblick bij Hochsölden, dit keer runderbouillon en zuurkool met worst.
‘s Avonds hebben we weer in Die Alm gegeten, omdat ze daar op dinsdag spareribs serveren en we daar wel weer eens zin in hadden. Grappig, omdat we Nederlands zijn, vroeg de serveerster automatisch “mit Pommes?” (blijkbaar willen wij Nederlanders altijd overal friet bij), maar wij zijn toevallig niet zo van die frietliefhebbers en dus wilden we juist graag de “Offen Kartoffel” met zure room zoals die op de kaart standaard werd aangeboden.
Woensdag 26 december
Zo, na 4 dagen skiën is het nu tijd om te gaan boarden. Gisteren alvast onze ski’s en skischoenen van het depot mee terug genomen naar het pension. Deze ochtend met boots en board op pad. Omdat we na 4 dagen skiën wel wisten wat de lekkerste pistes waren, zijn we daar maar meteen mee begonnen. Dus een paar keer de 18 en de 11 gedaan en toen lekker geluncht bij Gampe Thaya. Was het de eerste dagen van de week nog zo warm dat je tijdens de koffie- en lunchpauze buiten kon zitten, nu was dat wel even anders. Dus dit keer zaten we binnen, hutje mutje op elkaar, en deelden we onze tafel met andere wintersporters. Wel zo gezellig, want dat levert meestal wel een paar leuke gespreken met andere vakantiegangers op. Nu maar eens een lekkere tiroler gröstl genomen, altijd lekker, gebakken aardappeltjes met bief, spekjes, ui en gebakken ei.
https://lh3.googleusercontent.com/-J0oTe-laaHo/UOSTYt1A3fI/AAAAAAAADqw/Ig6k3A9aVf8/s640/IMG_3113.JPG
https://lh6.googleusercontent.com/-M8cJWLL9vXE/UOSTbA61h5I/AAAAAAAADrE/YaN-CaNHReU/s640/IMG_1771.JPG
https://lh6.googleusercontent.com/-r-Vm5d3Wj6E/UOSTPYSYAqI/AAAAAAAADp0/Hx8yPiaf4vE/s640/IMG_1769.JPG
’s Avonds het hele dorp doorgelopen, helemaal tot aan Gaislach en weer terug, maar bij welk restaurant we buiten in de vitrine ook op de menukaart keken, er zat niets bij dat ons echt beviel. Uiteindelijk besloten we om naar de Hacienda te gaan. Jaja, behalve de vele Tiroler en enkele Italiaanse restaurants, heeft Sölden ook een heus Mexicaans restaurant. Je staat er vaak niet bij stil, maar de meeste Oostenrijkse wintersportdorpen hebben naast restaurants met de lokale keuken meestal alleen een pizzeria. Ik weet toevallig dat er in Hinterglemm een chinees zit, maar daar heb ik nog nooit iemand binnen zien zitten. En verder heb ik nog nooit andere buitenlandse restaurants gezien. Gezien de Oostenrijkse mentaliteit op zich allemaal niet zo vreemd, maar ik stond er eigenlijk nooit echt bij stil. Afijn, Sölden heeft dus een Mexicaans restaurant… nou ja, hoe Mexicaans het echt is weet ik niet, want ook dit restaurant is van dezelfde eigenaar als Die Alm en de Törggele Stub’n. Maar de fajita’s waren in elk geval erg lekker.
Donderdag 27 december
Vandaag alleen rondom Giggijoch geboard. Geluncht in Wirtshaus am Giggijoch (het bedieningsrestaurant bij het bergstation, op de begane grond in hetzelfde gebouw waar ook twee self-service restaurants zitten). Een erg prettig restaurant om te eten. Na binnenkomst staat er iemand klaar die vraagt of je komt eten of alleen wat drinken. Als je tussen half 12 en 2 uur alleen iets komt drinken, kun je plaats nemen aan de bar, daarvoor en daarna ook aan een tafeltje. Als je komt eten, brengt de ober je naar een vrije tafel. Deze wordt keurig gedekt met glaswerk, bestek en stoffen servetten. De kaart is min of meer Tirools maar met een moderne tintje, net even iets anders dan elders, maar wel voor dezelfde lage prijzen. Kortom, helemaal prima, en weer eens wat anders.
De bruschetta en de pasta in saliebotersaus waren dan ook erg lekker.
https://lh5.googleusercontent.com/–p3rpiWHIiM/UOSTodk7Z-I/AAAAAAAADsI/A4BhTfILN4Q/s640/IMG_1786.JPG
’s Avonds schweinshaxe gegeten bij Giggi Tenne, een leuk restaurantje aan de parkeerplaats bij het dalstation, waar je ’s middags trouwens ook leuk kunt après-skiën.
Vrijdag 28 december
Het heeft vannacht flink gesneeuwd, en het sneeuwt nog steeds. Maar weer of geen weer, wij laten ons niet kisten en dus gaan we vol goede moed op weg naar de gondel. Eenmaal boven gekomen is het zicht ontzettend slecht, maar toch nemen we de stoeltjeslift naar boven. Maar na 2 afdalingen moeten we ons gewonnen geven. Bovendien ben ik snip verkouden, heb last van een loopneus en een ontstoken traanoog, en moet de hele tijd niezen. We nemen de gondel terug naar het dal, doen alvast een paar boodschappen voor onderweg, wippen even bij de apotheek binnen voor neusdruppels om de geïrriteerde neus en ogen te kalmeren, en lopen terug naar ons pension. Ik duik even een uurtje onder de wol en vriendlief haalt alvast de ski’s en skischoenen uit de skikelder en loopt de auto even na. Tegen twee uur gaan we het nog maar eens proberen. Weer met de gondel naar boven. Daar is het gestopt met sneeuwen en is het zicht iets beter geworden. We doen een paar afdalingen en om drie uur stoppen we voor een late lunch, wederom in het Wirtshaus. We nemen een heerlijke jausenplatte. Daarna gaan we nog een paar keer de piste af tot een uurtje of half 5. Bij het bergstation speelt een live band, dus blijven we nog even en doen alvast een glühweintje.
Trouwens, zo vreemd om op de foto’s terug te zien: op de dagen met mooi weer is er geen kip op de piste, en op de dagen met minder goed weer is het juist ontzettend druk. Meestal zou je het net andersom verwachten, maar doordat bij slecht weer bijna de helft van het gebied wordt afgesloten hier dus niet.
https://lh5.googleusercontent.com/-Ee7Olq1Gvqg/UOSUFCu8T4I/AAAAAAAADvY/vYE5ovwNIQQ/s640/IMG_3119.JPG
https://lh3.googleusercontent.com/-29zRLoGOOEg/UOSUGNlSLMI/AAAAAAAADvg/1JtaDx1ogMg/s640/IMG_3120.JPG
https://lh3.googleusercontent.com/–4Qn0q9jwgM/UOSULgJ03CI/AAAAAAAADwM/PetxNTsCKls/s640/IMG_3125.JPG
https://lh6.googleusercontent.com/-4ICY0orhfWQ/UOSUILtl_8I/AAAAAAAADv0/VwoP_aESlCE/s640/IMG_3122.JPG
Eenmaal beneden in het dorp aangekomen hakt de verkoudheid er flink in. Ik duik mijn bed weer in met het idee om tegen een uurtje of 7 op te staan en daarna gezellig ergens een hapje te gaan eten. Ik zet de wekker, maar als die om 7 uur af gaat, voel ik me reuze beroerd en moet niet aan eten denken. We besluiten thuis te blijven, vriendlief neemt genoegen met een broodje (eigenlijk bedoeld voor onderweg), ik duik mijn bed weer in, val meteen in slaap en wordt de volgende ochtend om 8 uur pas weer wakker.
Zaterdag 29 december
Ik ben nog steeds snip verkouden, maar de neusspray van de apotheek begint te werken, ik nies een stuk minder, heb niet meer steeds een loopneus, en mijn ontstoken oog ziet er al weer een stuk beter uit. De zon schijnt en de lucht is strak blauw. Na het ontbijt pakken we onze tassen in en doen alles alvast in de auto. Daarna op naar de gondel en naar boven. Wat is die zaterdag toch altijd fijn. Zaterdag, wisseldag, heerlijk rustig. We hebben de pistes bijna helemaal voor ons zelf.
https://lh6.googleusercontent.com/-rK4_cb78sXY/UOSUNm43pRI/AAAAAAAADwY/cUu00C4mkXc/s640/IMG_3127.JPG
Backside bocht gaat al best aardig, frontsidebocht kan nog wel wat beter…
http://www.youtube.com/watch?v=s-pvwnQZBaQ&feature=youtu.be
Voor de laatste keer lunchen we bij het Wirtshaus met een heerlijk gebakken forelletje, boarden door tot half 4 en gaan dan terug naar het pension.
https://lh4.googleusercontent.com/-tIjW-HAtmSE/UOSXeVKSrjI/AAAAAAAADxs/Yyn8Kjp_A2Y/s640/IMG_1814.JPG
Daar pakken we de laatste spullen in de auto en om half 5 beginnen we aan de terugreis. Tegen half 8 besluiten we te stoppen en een overnachting te zoeken. Met Links & Rechts van de Snelweg zo gezegd zo gedaan… dachten we. We hadden dit al vaker zo gedaan, en we hadden altijd geluk gehad. We konden tot nog toe altijd terecht in het eerste het beste pension dat we hadden uitgezocht. Maar dit keer hadden we pech. We wilden een gasthaus waar we ook konden eten. Het eerste pension waar we langs reden was open, had een restaurant, maar had die avond een privé dorpsfeest. We konden wel blijven slapen maar niet eten, en in het dorp was verder niets. Op naar een volgend pension uit het boekje. Hartstikke dicht. Toen gingen we ze maar een voor een af bellen. Sommige waren gesloten en namen niet eens op. Een ander was wel open, maar de keuken was al dicht. En in die boerendorpjes een paar kilometer van de weg zit niet altijd een restaurant, dus we wilden ook niet zomaar op de gok ergens heen. Na een paar telefoontjes hadden we eindelijk geluk, en na 1,5 uur zoeken, bellen en nog 50 km verder rijden kwamen we tegen 9 uur dan eindelijk op ons overnachtingsadres aan. We lieten ons de holzfällersteak en großes bier goed smaken, en gingen daarna vermoeid naar bed.
Zondag 30 december
De volgende ochtend reden we om half 10 weg en om half 4 ’s middags waren we weer thuis. Net als op de heenweg hadden we goed weer en geen files onderweg.
==================================================================================
Facts & Figures
Afstand Utrecht
906 km
Skigebied
Hoogte 1350 - 3340 m, 33 liften, 150 km pistes waarvan 51 km blauw, 69 km rood, 28 km zwart en 2 km skiroutes, 31 pisterestaurants variërend van gezellige typisch Ötztaler berghutten (Thayen) met bediening tot grootschalige self-service restaurants.
Absolute sneeuwgarantie van oktober tot mei door de hoogte, 2 gletsjerskigebieden en kunstmatige besneeuwing.
Langste afdaling van 15 km en bijna 2000 hoogtemeters van het BIG 3 platform Schwarze Schneide (3340 m) tot het dal (1350 m).
Sölden heeft 3 skibare bergtoppen boven de 3000 m, de BIG 3: de Gaislachkogel (3058 m), de Tiefenbachkogel (3250 m) en de Schwarze Schneide (3340 m).
Voor de gevorderde skiër is er een route uitgezet, de BIG 3 Rally, een tocht van 50 km.
https://lh4.googleusercontent.com/-PPU8ikzIy68/UOSSgMT_liI/AAAAAAAADlE/ekooVN3aRcU/s640/IMG_3075.JPG
Panoramaplatform Gaislachkogel / Tiefenbachkogel / Schwarze Schneide
http://www.soelden.com/main/images/01_SOELDEN/01_Winter/Landschaft/big3_Gaislachkogl,method=render,prop=data.jpg
http://www.soelden.com/main/images/01_SOELDEN/01_Winter/Landschaft/big3_tiefenbachkogl,method=render,prop=data.jpg
http://www.soelden.com/main/images/01_SOELDEN/01_Winter/Landschaft/big3_SSchneide,method=render,prop=data.jpg
Prijs skipas
6-daagse skipas: hoogseizoen € 238,50 en voor/naseizoen € 215.
https://lh3.googleusercontent.com/-RoF6hcY7SMA/UOSShIXS5kI/AAAAAAAADlI/fTQFWJK0Qbo/s640/IMG_3078.JPG
Drinken
Diverse après-ski mogelijkheden, maar ook een cocktailbar, loungebar, wijnstube, etc.
Diverse stijlen, voor ieder wat wils.
Eten
Op zich zijn er voldoende eetgelegenheden in Sölden. De meeste restaurants hebben de bekende Tiroler kaart met wienerschnitzel, cordon bleu, zweibelrostbraten, rumpsteak, holzfällersteak, spareribs, forel, etc. Verder zijn er een paar pizzeria’s, een restaurant dat zich zelf profileert met kaasfondue en raclette maar tegelijkertijd ook sushi op de kaart heeft staan, en een Mexicaans restaurant.
Accommodatie
Sölden heeft allerlei soorten accommodaties te bieden vairërend van een luxe hotel of appartement tot een pension garni of eenvoudig frühstück pension. Qua ligging is het wel handig als je iets uitzoekt in de buurt van de Giggijochbaan. Zo zaten wij op 150 m afstand van de lift en van het centrum. Dus wel de lust (alles dichtbij) maar niet de last (geen uitgaanslawaai).
Ons pension Franz Riml
https://lh6.googleusercontent.com/-9xCcb7xVxsQ/UOSXXxliTnI/AAAAAAAADxM/DXi3Ms2-kpE/s640/IMG_3131.JPG
Uitzicht vanaf ons pension
https://lh5.googleusercontent.com/-Uic0-dq8UYk/UOSStvuuNoI/AAAAAAAADmY/5YHGKE-b71c/s640/IMG_3085.JPG
Sfeer
Sölden is wat moderner met een ietwat mondaine uitstraling vergeleken met de typisch tiroler wintersportdorpjes die over het algemeen wat knusser en kneuteriger zijn. Ook komen hier veel Polen. Maar ondanks de vele negatieve verhalen die ik heb gehoord over Polen op wintersport, hebben wij hier niets van gemerkt, niet op de piste en niet in het dorp. De enige dronken vakantiegangers die wij in het dorp zijn tegengekomen waren Nederlanders… 
)
