Ok.
Na gisterenavond kan ik dus zeggen dat ik ervaring heb met telemarken.
De workshop werd gegeven door telemarkshop.nl in de skidome in Rucphen.
We waren met 4 cursisten en de eerst zinnen van de instructeur waren ongeveer: het eerste uur denk je ‘waar ben ik aan begonnen’, het tweede uur heb je idee dat je dat ontdekt hebt en het laatste uur van de workshop kun je op een redelijke manier naar beneden.
Hij was daarbij wel vergeten om te melden dat je in de loop van het 2e uur langzaam maar zeker je bovenbenen steeds meer ging voelen.
Dat is ook wel logisch want je staat in eerste instantie veel te gespannen op de skies en je hebt teveel moeite om het juiste evenwicht te houden.
Ik kon op dat moment vooral mijn rechterbeen en -knie voelen die - na een kruisbandreconstructie - toch wel eerder vermoeid is.
Toch klopte het wel: na een uur konden we de eerste bochten maken en kregen we meer grip op de techniek.
Het lastigste bleek toch om ver genoeg door de knieën te gaan en om je gewicht steeds op beide benen te houden.
Na de workshop ging ik uit van 3 mogelijke uitkomsten:
a. Ik vind er niets aan
b. Leuk om een keer gedaan te hebben maar daar blijft het dan ook bij
c. Mijn alpine-skies gaan bij het grof vuil en ik ga me op het telemarken richten.
Ik zou hier nu graag willen zeggen dat ik gelijk ga kiezen voor optie c. maar dat is iets te voorbarig.
Het betekent toch dat je weer flink moet investeren in een nieuwe uitrusting en dat hakt er aardig in.
Alles samen (skies, bindingen en schoenen) kom je toch op een slordige 900 euro hoewel ik wel de mazzel heb dat ik nog mijn vorige skies heb. Daar kan je zonder problemen de telemark-bindingen op bevestigen.
Maar ja, wie weet komt het er toch wel van.
Het blijft nl. een leuke en mooie elegante manier om van een berg af te komen.