verslag vanuit Selva / Dolomieten

  • atomic

    Als we de volgende keer naar de Dolomieten gaan kiezen we in ieder geval nog een keer voor Selva. Dat ligt als uitvalbasis voor tochten heel goed.

    Toen we half december gingen boeken was ons budget wat beperkt omdat we eerder al onze trip van aankomend weekend naar Val Thorens hadden geboekt.

    Ik had al gezien dat andere hotels gunstiger lagen, maar deze waren meteen minder voordelig. Ik heb nu zelf gezien hoe de situatie in Selva precies is en zal de volgende keer proberen voor hetzelfde geld een iets gunstiger gelegen accomodatie te vinden.

    Mocht dat niet lukken dan boeken we gewoon weer het hotel Alpino Plan. Dat is ons goed bevallen en de ligging is niet zo ongunstig dat we hier niet meer naar toe zouden willen.

    Het is ook niet zo dat ik de ski bus een onoverkomelijk probleem vind. Dat is nu eenmaal de consequentie bij deze accomodatie-keuze. Maar in mijn verslag heb ik omschreven dat ik na een dag skieen 25 minuten op een bus wachten wel irritant vind. 's Morgens was de verbinding perfect.

  • Marlene

    Hé Lonneke,

    Ik zie dat jij je acco aan de Saslong hebt. Ik neem aan dat dat is in de Str. Selva?

    Wij zitten ook aan de Str. Selva. Alleen net niet helemaal aan de piste.

    Ga jij dan ook iedere avond eten bij "L Muliné? Of heb je een acco met HP?

  • JW

    Bussen, stukjes lopen, 't is maar net hoeveel comfort je wilt.

    Qua bus zit je eigenlijk het best op jullie locatie, of net aan de andere kant, net voor Ortisei (Ortisei is zoals je zelf ook al gezien hebt beslist een mooi plaatsje). Het voordeel daarvan is dat je in de ochtendbus.(die ook vaak rijdt) in elk geval goed plaats hebt. Ortisei ligt wat meer uit het centrum, maar dan kun je ook met de bus meteen doorreizen naar de andere kant van het gebied (Sellajoch of Grödner Joch). Ook om terug te komen is dat dan weer een prima keuze (plaats genoeg, en de vertrektijden zijn bekend). Bovendien kun je heel vaak op ski's terugkomen naar je acco, zoals je later in de week ontdekte. Zonde om voor een stukje van een paar haltes lang te moeten wachten.

    Het stukje lopen en skiën naar de eerste stoeltjeslift bij hotel Else (net voor Selva) hebben jullie volgens mij niet geprobeerd. Zeker als het druk is ook een prima manier om in de sneeuw te komen.

    En lopen… Het maakt het vaak een stuk gemakkelijker om “te leren lopen” op je skischoenen, al dan niet met de ski's op de nek. De ene schoen is de andere niet, maar het is vaak ook een kwestie van oefenen (schoeninstelling, anders neerzetten enz.).

    Nog een opmerking bij de foto's: twee keer plaats je een heel mooie overzichtsfoto, met als onderschrift “het gebied van Monte Pana”. Dat ligt volgens mij eigenlijk iets meer naar rechts, op de foto's kijk je vooral uit over de Seiseralm (vooral goed skigebied voor beginners), met aan de achterkant de coulissen van de Schlern.

    Overigens vond ik dit beslist het mooiste verslag dat ik tot nu toe heb gelezen !

    Natuurlijk had je met de foto's de dikke sneeuw mee, maar de bergen zijn m.i. op weinig plekken zo mooi als in de Dolomiten. Dat breng je prachtig in beeld.

    't Zal qua skiën mijn gebied nooit worden, maar qua bergschoon (en ook lekker eten) kan het overal mee wedijveren. .

  • atomic

    @ JW

    Ik heb het pistekaartje er nog een bijgepakt en ik denk dat je inderdaad gelijk heb. Wat je ziet is inderdaad Seiseralm. Naar mijn idee ging de piste die door het bos richting Monte Pana ging langs de berg. Maar deze piste buigt stiekem naar rechts af.

    Ik heb een excuus, want door de eerdere mist en bewolking hadden we toen we de laatste dag bij Monte Pana kwamen pas echt zicht. Toen zagen we pas dat de Sassafdaling niet ver weg was.

    Ik vind het trouwens wel knap van je dat je na zo lange tijd toch nog de Seiseralm van Monte Pana kan onderscheiden.

  • Lonneke

    Hoi Marlene,

    Nou, wij zaten niet direct aan de Saslong, maar in de buurt; we keken er op vanuit ons raam. We moesten wel altijd een klein stukje lopen naar de liften, maar 200/300 meter lopen vind ik zo goed als direct aan de lift… We hebben in ieder geval nooit hoeven ‘bussen’.

    Wij zaten trouwens in Carin; http://www.residencecarin.it/

    Hier hadden we een erg mooi en nieuw appartement, met een heel gezellig erkertje uitkijkend op de skipiste. (app. Stevia)

    We zijn wel elke avond uit gaan eten, maar ik ben de naam van het restaurant waar we meestal naartoe gingen even kwijt…

    Wij waren er overigens in maart 2006.

    groetjes,

    Lonneke

  • JW

    Zo knap is het niet hoor, ik ben vaak in het gebied geweest, een paar keer skiën, maar vaker wandelen. In juni 2008 nog. Maar om je in zo'n gebied echt goed te kunnen oriënteren heb je inderdaad een aantal dagen helder zicht nodig.

    .

  • JW

    Die piste richting Monte Pana, die je beschrijft, was er 20 jaar geleden nog niet. Toen we een paar jaar geleden terug kwamen in het gebied, baalden we van deze piste, Daarmee is een schitterende off piste route naar Monte Pana/San Christina verknald :o

    Die begon destijds bij Rif Comici, daar moest je tussen de rotsblokken door friemelen (zoekend naar voldoende sneeuw). Vervolgens skiede je dicht onder de Langkogelwand, met mooie spectaculaire ijsvallen, vervolgens diverse mogelijkheden om in het bos te komen, en vandaar tussen de bomen door óf naar Monte Pana óf naar San Christina. Eén van de weinige mooie off piste-mogelijkheden in dit dal. (Afdaling Langkogelscharte richting San Christina of Seiseralm is een andere, maar daarvoor moet de sneeuwsituatie goed zijn).

    Het Val Gardena-skigebied is in de llop der jaren steeds meer geschikt gemaakt voor de Italiaaanse machootjes in hun strakke scheurpakken. Vind ik jammer, want het past eigenlijk niet bij die mooie bergwereld….

    Maar ieder zijn smaak…

    .

  • Helga

    Wat een mooi verslag zeg! heerlijk om te lezen! en ook prachtige foto's! wat mij betreft sta je op nr 1 in de verslagenlijst

  • Richard I

    Schitterende foto's en prachtig verslag. Ik miste in je verhaal een beetje de heerlijke lunches aan de piste. Persoonlijk zie ik geen probleem in twee keer per dag een warme maaltijd en ik neem dan ook geen genoegen met een broodje tussen de middag ;-)

    Daar ga ik me nu, kijkend naar jouw foto's, op verheugen. Nog iets meer dan drie weken, dan gaan we.

  • marlene

    Ik kan het ook niet laten bij een broodje, als ik al die heerlijkheden op de kaart zie staan. Ik kom dan ook steevast met 2kg extra thuis na zo'n Dolomietenweek.

    Aan de andere kant vind ik het wel van karakter getuigen dat Atomic het wel bij een broodje kon houden. Ik zwicht altijd wel voor een lekkere lasagne of ander lekkers.