Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
GP
Zaterdag 10 januari
Met 3 vrienden vertrok ik naar het skigebied Flims-Laax-Falera in Zwitserland. Vrouw en kinderen achterlatend vertokken wij rond half 9 ’s ochtends Harderwijk. We hadden gekozen om via Basel naar het gebied af te reizen. Een directe afrader moet ik zeggen. Je moet dwars door de stad Zurich en dat levert nogal wat oponthoudt. De reis verliep desondanks voorspoedig, met twee lange stops om te eten en wat te drinken, waren wij om half zeven in ons mooie en ruime appartement in Flims. Snel de auto uitgepakt en opzoek naar een gelegenheid om lekker te gaan eten. Op 200m van ons appartement lag hotel Vorab.
Bij naastgelegen pizzeria hebben wij heerlijk gegeten. Tijdens het eten hebben wij de pistenkaart bestudeerd. Wij konden niet wachten om te gaan skiën. Eenmaal terug in het appartement hebben wij nog wat gekletst en vervolgens vol adrenaline naar bed.
Zondag 11 januari
7 Uur ging de wekker. Blij dat het ochtend was om zo snel mogelijk op de latten te staan. Het beloofde een zeer zonnige dag te worden. Naar buiten kijkend zagen we de geweldige Zwitserse bergtoppen met opkomende zon en strakblauwe lucht. Tot en met dinsdag hadden we dit prachtige weer. Na het ontbijt met de auto naar het dalstation in Flims. In een (helaas betaalde) parkeergarage de auto gestald. Het was een krappe en donkere parkeergarage. Vanuit de garage weg oversteken en met een personenlift omhoog naar dalstation van de gondel. Kortom een hoop gedoe en gesjouw. De gondel gaat naar het centraal gelegen, laat ik maar zeggen overstap terminal Plaun. Vanuit daar kan je richting Crap Sogn Gion of overstappen naar de gondel richting Nagens. Wij kozen om naar Nagens te gaan.
Alies en ik
Eenmaal aangekomen bij Nagens begon onze verkenning door het gebied. Die dag hebben wij het volgende geskied. (pistenkaart http://www.wintersporters.nl/templates/images/gebieden/kaarten/wm_map_large_130.jpg )
- Nagens de 12 naar Scansinas.
- Van Mutarunda de 23 naar de stoeltjeslift naar La Siala
- De 28 naar Vorab (niets meer dan een verbindingspad)
- Van Vorab de 31 naar Fuorcla
- Wederom naar boven de 30 en vervolgens de 26, vervolgens de zwarte 25 (die niet geweldig was) naar Plaun.
- Van Plaun met de gondel naar Nagens.
Het was alweer middag. Bij het restaurant Nagens hebben we gegeten. Die middag besloten we af te sluiten met de dalafdaling (10). Dus weer richting La Siala om vervolgens de dalafdaling via de 10 in te zetten. Veel stukken van deze afdaling bestond uit verbindingspaden paden. Vanaf de Grauberg werd de afdaling gelukkig mooier.
Eenmaal in het dal zat onze eerste skidag erop.
Onze eerste indruk van het skigebied was dat het bestond uit veel paden en heuvelachtige pisten.
Maandag 12 januari.
Het zonnetje lachte ons wederom tegemoet. Gisteren was de betaalde parkeergarage niet bevallen. Betalen voor parkeren en de lange wachtrij bij de betaalautomaat aan het einde van de dag heeft ons doen besluiten om voortaan met de skibus te gaan.
Vandaag stond op het programma de afdalingen rond Crap Sogn Gion te doen. Bij de gondel zag het er al naar uit dat het een zeer rustige dag zou worden. De plaatselijke bevolking van zondag was er niet en ook weinig vakantiegangers. Kortom het was extreem rustig op de pistes.
Vanuit Flims de gondel genomen naar Plaun en vervolgens de 6 persoons stoeltjeslift naar Crap Sogn. Het zonnetje scheen al lekker met de kabinebaan vanuit Laax op de achtergrond.
Kabine van Laax naar Crap Sogn
Aangekomen op Crab was er rondom de funparks een hoop te beleven. Deze week waren de Burtons Europese kampioenschappen snowboarden. Zo af en toe in de liften rondom de Crap hebben wij er wat van meegekregen. Eenmaal boven lag de afdaling naar Plaun (66) er geweldig strak bij met een klein laagje poeder erop. Motto even lekker warm skiën op deze piste. Perfecte piste met goede sneeuw. Nog een tweetal keren gedaan.
De 66 piste zo goed als leeg
Na de derde keer hebben we besloten om de dalafdalling (54 en 53) naar Falera te nemen.
De rode afdaling viel wat tegen doordat deze slecht was geprepareerd. Het laatste gedeelte was zeer gemakkelijke blauwe piste door het weidse witte landschap met wederom veel heuveltjes erin. Door een beetje te stunten is dit best een leuke afdaling om te doen. Je kan er zelf wat van maken.
Eenmaal beneden hebben we de oude stoeltjeslift genomen naar Curius. Een punt waar drie liften bij elkaar komen. Bij het nabijgelegen bergrestaurant hebben wij wat gegeten. Een leuke plek aan de piste waar je heerlijk in het zonnetje kan zitten.
Na het eten de stoeltjeslift naar Crap Sogn genomen. We wilde de dag afsluiten met de dalafdaling naar Flims via de 17 en 18. Van Crap zijn we dan ook via de 52 naar de sleeplift geskied die ons bracht naar het midden van de bergkam tussen Crap Masegn en Crap Sogn Gion. Vanaf dat punt hebben we de afdaling 42 en 40 gedaan naar Plaun. Wederom een perfecte afdaling.
Vanaf Plaun wederom de gondel naar Nagens. Van Nagens naar Scansinas geskied om vervolgens met de stoeltjeslift omhoog te gaan om te starten met de de dalafdeling naar Flims via de 12, 15, 17 en 18) De dalafdaling lag er zo goed bij en was een pracht piste.
Nog een klein stukje door de bossen naar het dal.
De maandag was een skidag die iedereen wel zou willen hebben. Weinig tot geen skiërs op de pisten, strak blauwe hemel, temperaturen rond het vriespunt, geen wind en perfect geprepareerde pisten.
Dinsdag 13 januari.
Volgens de vooruitzichten de laatste dag met diep blauwe lucht en volle zon. De dag zijn we hetzelfde begonnen als de maandag met drie maal de 66 om lekker in te komen. Heerlijk om de spieren los te maken. We besloten even wat te drinken en te relaxen op de loungebanken bij gelegen restaurant op de Crap Sogn. (ietwat duur!). De dalafdaling naar Laax (60) nog niet gehad dus gaan met die banaan! Vanuit het dal gaat de gondel naar Curnius. Een gondel waarin je in moet staan. Wat ons opviel was dat je je ski’s in elke gondel mee moest nemen behalve in de gondel van Fuorcla. Na de gondel vervolgende wij onze weg omhoog naar Crap Sogn met de stoeltjeslift. Daar vandaan wederom naar Plaun geskied via de 66. Voor ons was Plaun echt een soort van overstappunt van de ene bergkam naar de andere bergkam. Met de gondel naar Nagens om wat te eten bij het restaurant.
Met ons vieren bij Nagens
Na het eten naar la Siala geskied. Van Siala naar de Gletsjer om de afdaling 33 te doen en via de 27 naar Fuorcla om de gehele afdaling 40 een keer te doen. Je snapt het al wederom eindigen wij bij Plaun. Bij Plaun weer de gondel omhoog. De dag zat er weer op. De laatste afdaling was de dalafdaling naar Flims.
De dinsdag was wederom erg rustig wat skiërs betreft. Deze dag zijn wij zo’n beetje kris kras door het gebied geskied. ’s Avonds hebben we na het eten in het appartement nog wat gedronken bij de Iglobar bij het dalstation. Je kon daar best gezellig zitten. Erg rustig dat wel. Sowieso weinig apres ski in het hele gebied. Vind ik niet erg.
Woensdag 14 januari
We werden wakker met bewolking zoals voorspeld was. Vol goede moed dat de zon toch door zou breken gingen we naar boven.
De 66 werd een ritueel. Even warm worden en de spieren losmaken op deze afdaling die er elke ochtend mooi en strak bij lag. Vanaf de 66 hebben wij de zwarte 65 gepakt. Zwart kon je deze piste niet echt noemen. Het was eerder een rode piste. Het was een erg mooie en brede afdaling, die we de komende dagen zeker nog wel een paar zouden gaan doen.
In Laax aangekomen hebben we heerlijk koffie gedronken in het koffiecafé aldaar gelegen.
De zon kwam door en wij gingen weer terug met naar Crap Sogn om via Plaun weer terug te gaan naar Nagens. Eenmaal daar splitsten onze wegen. Een vriendin(Alies) en ik gingen met z’n tweeën die middag skiën en het andere stel ging shoppen.
Wij besloten met z’n tweeën maar eens naar de gletsjer te gaan en de zwarte afdaling 35 te doen. De zon kwam gelukkig steeds meer door en de bergtoppen kwamen tevoorschijn uit de bewolking. Het was die dag erg winderig en koud. Geen pretje om in de oude stoeltjeslift te zitten naar Siala. Het bergpad (de rode 28) was dan ook geen pretje. Vervolgens hebben we de sleeplift genomen naar de Gletsjer. Er was niemand op de gletsjer. Toen wij boven stonden zagen we net twee skiers aan het einde van het pad (32) de diepte in verdwijnen.
Ook wij moesten die kant op. Het was een rotpad met vele hobbels en erg smal. Daar stonden wij tussen twee bergtoppen kijkend in de diepte. Een grote buckel voor onze snufferds en in de verte iets wat op een piste moest lijken in het maagdelijke witte landschap.
De eerste steile wand was een muur van buckels waar al het sneeuw zo’n beetje van af gewaaid was. De vraag was gaan we of niet. Ja we gaan! Voor mij een geweldige overwinning.
Het eerste stuk zwarte piste achter ons gelaten. Niemand te zien.
Na de eerste steile wand dacht ik dat wij het ergste hadden gehad. Helaas volgende er nog twee van deze muren met buckels. De wind had helaas veel aanslag gepleegd op deze afdaling anders was het een mooie en een echte zwarte afdaling geweest. Volgens mij de enige volwaardige zwart piste in het gebied. Het was uitkijken voor de rotsen en stenen die her en der door kwamen.
Er stond een behoorlijke wind
De piste eindigde bij een oude, lange en trage tweepersoonsstoeltjeslift Alp Ruschein.
De stoeltjeslift bracht ons naar Crap Masegn, daar vandaan via de 40 naar onze transferplek.
Weer een mooie dag skien voorbij. Restte ons nog de dalafdaling naar Flims.
Donderdag 15 en vrijdag 16 januari.
De zon liet ons niet in de steek. Hij was weer terug met af en toe wat hoge sluierbewolking.
Deze twee dagen hebben wij eigenlijk afdaling gedaan die wij de afgelopen dagen erg prettig vonden om te skiën ( de 66, 65, 40, 33 en de afdalingen rond de Mutta Rodunda). Tevens hebben wij nog een afdaling gedaan die wij niet eerder hadden geskied zoals de 44.
Donderdagavond hebben wij nog gerodeld. Met een oud stoeltjeslift naar Foppa. Dit gedeelte niet geskied deze vakantie. Ik weet niet of ik wat gemist heb. Off piste (freeride pisten) die wij hebben gezien waren niet al te best meer en hebben wij dan ook niet gedaan.
Vanaf de Foppa de rodelafdaling (3,2km) was geweldig. Wat gaat dat hard! En wat is het leuk om te doen. We hebben veel afgelachen.
Even op de foto
Na afloop nog even wat gedronken bij de apres ski bar. Het was een leuke afsluiting van de donderdag.
De laatste dag de vrijdag was een skidag waar je probeert nog met volle teugen van te genieten en alles eruit te halen wat eruit te halen valt. Dat is zeker gelukt.
Ik kijk terug op een geweldige vakantie met perfect ski-omstandigheden. Het gebied is erg gevarieerd en voor ieder wat wils. Levensonderhoud was wel duurder dan ik gewend was in Oostenrijk, maar om te skiën is het echt een aan te raden gebied. Wat mij opviel was dat veel liften wel vervangen mogen worden door nieuwe moderne en snellere liften. De lift naar La Siala is echt een vervangertje. Als het koud is en erg waait is het geen plezier om daar in te zitten. Hetzelfde geldt voor het twee persoonsliftje Alp Ruschein en die vanuit La Falera naar Curnius (tergend langzaam).
Al met al ben ik erg positief over dit gebied.
Weer een verlaten terras op de piste.
