Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
christophe
zat 10/01: vertrek vanuit een besneeuwd en barkoud tongeren (-13°C) om 3.40h. stop in ‘Ellwanger Berge West’, na 3h29 (512 km).
zelfs de pure italian segafredo was niet sterk genoeg om mijn vrouw wakker te krijgen/houden, want na enkele km autobahn viel ze terug in de ‘net-niet-morsdood-modus’ die ze al van km 5 had aanstaan.
duitsland was wit! de temp varieerde v -14°C tot -5,5°C en terug. en op, en neer, en op, en…waren de ijsheiligen jojo aant spelen?
vanaf augsburg kreeg ik zowat de eerste medeweggebruikers, en de naald wees terug naar waarden die de meesten onder ons als normaal bestempelen.
relatief lange baustellen volgden mekaar op en na de uiterst vlotte passage ‘om muenchen’ reden we met zen allen ‘gezellig’ :-( 100km/h richting kufstein. gelukkig zorgde OE3 voor wat ontspanning).
korte stop op de europabruecke, en dan stuiven naar bolzano.
tof(fe) stad(je) met veel aperitief bars en specialiteiten rests. dit werkte natuurlijk op die dekselse bon vivants uit de lage landen. een paar glaasjes ripasso van buglioni en pasticcio werden vakkundig naar binnen gewerkt. la dolce vita, part 1!
de esp - uit vervroegd pensioen teruggeroepen - werd op de passen naar cortina flink aan het werk gezet.
de hotels, gelegen aan het skigebied zaten blijkbaar goed gevuld. voor dat ik het door had stond ik boven op passo falzorego, en ben ik dus maar aan de andere zijde naar beneden gescheurd.
flexibel als we zijn hebben we ons een kamer gehuurd in…arabba.
route: luik, koblenz, ludwigsh, heilbronn, 6, 7 naar ulm, augsb, munich, inns, bolzano (1001 km in 7.24h effectief).
zon 11/01: na het regelen van de skipassen in het dalstation van porta vescovo, waar ik voor ‘truttebel nr1’ mijn naam in blokletters moest overschrijven omdat madammeke het nodig vond interessant te doen door zogezegd mijn naam niet te kunnen lezen, werd de ‘giro sciistico della grande guerra 1914-’18' aangevat.
hele mooie skitour die om de col di lana (bloedberg) voerde door godvergeten dorpjes en mooie skigebieden maar ook over epo-wielerpassen in een sublieme scenery.
topskidag, maar door de onderschatting van de lenge vd tour van ‘onzentwege’, omgedoopt tot rush hour part 1!
vanuit arabba, via pordoi en sella, naar het val gardena en inchecken in ons home hotel. voordat mijn vrouw alles aan de balie had geregeld had ik wel bijna een half dozijn biertjes ‘in de gut’. komt ervan als je de hele dag moet rushen, en er van een fatsoenlijke lunch - met drank, nix in huis komt. :-)
maa 12/01: uitgebreid ontbijt en dan de vraag van 1 mio. waar gaan we vandaag heen (je zit niet echt in een klein skigebied, he?!)? we gaan naar de top van de marmolada. maar volgens de kelner moesten we ons dan FLINK haasten. laat em maar zeveren, ‘je bent er zo’.
dit was buiten de waard gerekend; aan de gondels richting punta rocca stond meer volk dan dat er vandaag op de washingtonse mall staat. 3 f_ucking kwartiers to get to the top. door het stuk dat ik uit mijn skistok had gebeten, gelukkig geen honger meer, want lunchtijd kon er echt niet van af. na de bellunese terug porto op en via corvara terug naar selva. rush hour, part 2!
de namiddag werd afgesloten met een uurtje - oververdiende - wellness.
het souper werd dan ook rijkelijk overgoten met de immens lekkere sagrantino di montefalco '04 van arnoldo caprai. schol!
din 13/01: het val gardena skigebied werd, met uitgebreide lunch ;-), afgestreept. la longia, sasslong, cir,…werden gesigneerd door mijn B5i'tjes. lekker gebiedje toch, die heimberg.
mijn vrouw die zin had om iets te drinken, kon natuurlijk nooit vooraf de impact van ons uitje inschatten. allebei best zin in een old fashioned apres-ski'tje in de luislkeller. drie uur, en een flink stuk in de hakken verder, gingen we eten. rechtstreeks.
de patron kon mij natuurlijk zonder enig tegenpruttelen tot een super tuscan verleiden, waarvan ik daags nadien niet eens wist dat we hem gedronken hebben (half toch). de rekening was een heeeel stukje minder. leergeld op 35 jaar?:-)
woe 14/01: miauw, miauw. er lagen warempel twee zware katers in bed. shit! willen skien maar niet kunnen is echt niet tof. na een goei omelette, om 10.15h, zouden we dan toch gaan skien. maar het lukte met de beste wil vd wereld niet.
een dutje van een uurtje verder lukte het wel. de auto werd, op automatische piloot, op de parking van plan de gralba gezet.
op deze - lichte - sneeuwdag werden er lijntjes getrokken op de col rodella.
die frisse neus werkte heilzaam. ik kon @!#$ de wereld - opnieuw - aan.
de reeds vroeger op de week - door de sommelier - geregelde wine tasting werd door mijn vrouw - wijselijk? - linx gelaten. zij had meer zin in een relax bad met obligaat boek.
tss de afrikanen met hun sappige - best goed te verstaan - taaltje, een tof apres ski'tje gehad.
nadien dronken we samen een goeie roederer als aperitief aan de bar. het avondeten werd redelijk waterachtig, want morgen ‘moest’ er opnieuw gas gegeven worden.
don 15/01: vroeg op, rushen, ontbijten en de knol richting cortina gestuurd. op passo gardena lag flink wat sneeuw wat de afdaling toch wel wat ‘bemoeilijkte’ (de patronne vh hotel had vooraf de wegendienst gebeld met de vraag of de pass uberhaupt wel open zou zijn. het antwoord was affirmatief. het constante pro-actieve optreden van onze - jonge - hoteliers gaf je een mega-gastvrij gevoel!). vanaf col galina werd er naar cinque torri geskied. het mooie gebiedje ‘gedaan’, en dan met de bus naar pocol.
het socrepes en het duca d'aosta gebied gedaan, en dan naar het ra valles-gebied waar het foggy-mistig was! mil-jaar, wat een zooi…zelfs met de gondel naar beneden moeten komen met de enige 3 overgebleven skiers in het gebied. de ‘dalafdaling’ was n i e t te v i n d e n.
maar de mist volgde! de terugkeer naar lagazuoi via cinque torri verliep alles behalve relax. de verschrikkelijke mistduivel dreef ons met 3 italianen verder het gebergte in. je zag geen enkele steek. echt rot. ze hadden moeten sluiten en bussen inleggen naar lagazuoi ipv ons in deze omstandigheden te laten zoeken. na een bizarre skimiddag en enkele keren naast de piste te zijn terechtgekomen lekker op loungytonen terug naar gardena gekeerd. was toch wel avontuur, en dat is dan vooral nagenieten wat je doet.
de lounge cd had haar effect niet gemist; iets gaan drinken in de yello's bar - hartje selva. latin american lounge met prosecco en VENEZIANO (aperitief bestaande uit prosecco, spa bruis en aperol). een perfect huwelijk.
nadien nog aan de hotelbar wat venetiers gedronken. heerlijk!
vrij 16/01: een extra lange sella ronda gemaakt (extra door alta badia, porto vescova, belvedere, monte pana en enkele sasslongs). super dagje, en niet meer zo koud als de andere dagen).
de venziano's stonden in de yello's bar bijna klaar toen we binnen kwamen. toffe lui, die italianen.
's avonds was het barolo time in het hotel. en op het menu stond pasta met truffel en nadien ‘deer’.
zat 17/01: de ‘marlene skitour’:-). +- volledige strippen van alta badia. in colfosco (pradat en forcelles), la villa ( 2 * de gran risa), san cassiano, armentarola, corvara (2 zijden van het dal), cherz,…en bijna geen volk, want wisseldag.
moe, maar voldaan het ‘laatste avondmaal’ genuttigd. heel lekker, maar wat ben ik blij dat ik weer normaal kan eten. iedere dag 6 gangen, kruipt niet in je kouwe kleren. ‘trop is teveel’; de gevleugelde uitspraak van paul vandenboeynants is hier absoluut niet misplaatst!
grazie familie alex linder voor zoveel hoogkwalitatieve gastvrijheid. grazie lieve sneeuwgod, voor zoveel wit goud. grazie mijn vrouwke, voor zoveel afwisselend plezier. grazie italia!
zon 18/01: terugrit aangevangen na een flink ontbijt. de reunie met onze kinderen zou vandaag plaats vinden, maar eerst nog 978 km rijden via munchen, nurnberg, wurzburg, frankfurt. deze 7.31h durende reis zorgde voor afwisseld opklaringen, regen, veel regen en heel veel regen. de ‘linkse duitser’ is een begrip dat eergisteren werd uitgevonden, want het rechts rijvak werd enkel gebruikt door ‘the flying belgian’ die die onnoze-laars rechts moest voorbijgaan. gokje: spd wint de volgende verkiezingen in duitsland. nu weet ik in ieder geval weer waarom ik zo'n afkeer heb voor die principiele pruisen. de pissed kerel die me de weg wou afsnijden omdat ik rechts passeerden werd binnen de minuut op hetzelfde kunstje getrakteerd. ‘the bird’ inclusief …
de kids waren razend enthousiast bij het zien van hun fysiek vermoeide ouders. en op 14/03 zal verbier met zijn 4 valleien gaan daveren…
ciao!
idd zeer irritant dat ze niet opzouten naar de rechterbaan. En dan over NL zeggen Nur Links…