Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
germie
Vanmiddag thuisgekomen na een weekje heerlijk skien. Daarom ook maar even mijn verslag.
September 2008: Waar wil ik dit jaar naar toe? En vooral: Waar kun je als alleengaande naar toe?
Mijn eisen waren de volgende:
Met de bus
Aan de piste
Groot gebied
Zeer sterke voorkeur voor Frankrijk
En last but not least: betaalbaar.
De alleengaanden organisaties zijn gewoon absurd duur. Kamer delen, en dan nog 600-800 euro kwijt zijn. Uiteindelijk bij een gewone organisatie 2 mogelijke opties gevonden: Briancon/Chantemerle of Saint Jean d'Arves. Contact opgenomen met de reisorganisatie of deze reizen ook als alleengaande geboekt konden worden. Ja dat kon, maar je moest wel voor 2 personen betalen. Goed, de prijs voor 2 personen naar Chantemerle was 590 euro, dus een stuk goedkoper dan vorig jaar naar Konigsleiten (650 euro, kamer delen met een vreemde, soms zelfs met meerdere personen met stapelbedden, douche en wc op de gang) en ik zou dan mooi een kamer alleen hebben. Er was wel een niet skier die meewilde, dus na overleg gekozen voor Chantemerle, met 2 personen. Alleengaanden organisaties: wanneer regelen jullie eens prijzen van rond de 300 euro (bus, hotel HP en skipas 6 dagen)?
10 januari vertrek met de bus vanaf Zwolle. Na 1.5 uur op eindhoven Airport gewacht te hebben ging het daarna eindelijk door na ‘la douce France’.
11 januari: Tot aan Grenoble ging het lekker snel over de snelweg. 20-25 km na Grenoble ging het de bergen in en dan is het nog een heel eind naar Briancon (Chantemerle ligt ong. 5 km van Briancon). Maar de wegen waren schoon, dus om kwart over 8 stonden we in Chantemerle. Half 9 had iedereen de skipas en konden we aanschuiven bij het ontbijt. Het hotel lag inderdaad zo ongeveer aan de piste: alleen een weg over steken en skies onderbinden en hup skien.
Om half 10 op de piste. In m'n eentje heerlijk wat door het gebied getourd. Goede sneeuw, goede pistes en op zondag zelfs erg rustig. Mijn reisgenoot heeft het dorpje wat verkend, is met de grote gondel omhoog geweest en heeft daar bij een chaletje wat in de zon gezeten.
De kamers waren erg klein, maar de douche was goed heet. Lekker dus. En je slaapt er toch alleen maar.
Ons hotel lag dus aan de zwarte piste ‘Luc Alphand’, een mooie niet al te moeilijke geprepareerde zwarte piste:
12 januari: Met 2 anderen die ook dezelfde reis geboekt hadden wat door het gebied geskied, af en toe wat stukjes offpiste, wat kommetjes e.d. genomen.
Verbazingwekkend dat er nog echte verse losse poeder te vinden is niet ver van de piste, terwijl het al een week niet meer gesneeuwd heeft.
Mijn reisgenoot is met de gratis bus naar Monetier les Bains gegaan waar we om 12 uur bij een restaurantje aan de piste hadden afgesproken en daar samen wat gedronken. Daar kwamen we nog 2 personen tegen die ook in het hotel zaten en dus met 5 personen verder gegaan.
Le grand Serre chevalier bestaat uit 4 dorpen die met liften en pistes en een gratis skibus met elkaar verbonden zijn: Briancon, een echte stad, het oude centrum staat op de werelderfgoedlijst van Unesco, er zijn nog 7 oude forten te vinden en dus nog stadmuren, ruines, enz. Dan heb je dus Chantemerle, Villeneuve en Monetier les Bains. Alle 3 oude dorpjes, dus geen echte franse ski-flats.
Een blik op het dorpje Villeneuve:
13 januari:
Met de 2 waar ik gisteren ook mee vertrokken ben zijn we weer het gebied in gegaan. Weer links en rechts wat natuurlijke halfpipes gepakt (zeer veel in het gebied), wat offpiste geskied en verder alle dorpen weer aangedaan. Dat is erg gemakkelijk. Het ging zo lekker dat we tegen half 5 nog boven stonden bij Briancon en dus niet meer met de lift terug konden. Oeps, nou ja, naar Briancon geskied, daar op de bus gestapt en we waren zo weer in Chantemerle.
Hier wat sfeerplaatjes. De sneeuw onder deze lift was dus echt nog lekker fijn, geen korsten, echt nog vers zeg maar, dit waren dus de sporen van 8 dagen geen
Nog een sfeerplaatje:
Mijn reisgenoot is met de bus naar de Prorellift gegaan en van daar uit naar het oude centrum van Briancon gelopen.
14 januari: nog steeds zon, strakblauwe lucht. Maar veel wind en dus erg koud. Zowieso is het er snel koud in het gebied, want het zijn allemaal noordhellingen. Dat betekent dat de zon om 2 uur weg is en dan ski je dus grotendeels in de schaduw. Alleen aan de kant van Briancon zit je dan nog echt in de zon. Maar zo blijft de sneeuw wel goed.
Eerst maar weer in de zon naar Monetier.
Het dal van Monetier:
Boven bij Briancon waai je zo ongeveer van de berg, maar alle liften zijn nog gewoon open.
Helaas is in diverse mooie kommetjes de verse sneeuw weggewaaid en blijft er een stuk ijs met een schrale korst over. Vanwege de kou houden we iets eerder op, we zijn om tegen 4 uur weer in Chantemerle.
Gelukkig is dit wel een gebied met een erg hoge boomgrens: boven de 2000 meter. Verder zijn de afdalingen gemiddeld genomen behoorlijk lang. Veel langer dan in het Zillertalarena, en ook veel afwisselender. Je kunt gewoon op diverse manieren ergens naartoe. Mooi gebied.
Mijn reisgenoot is weer in het oude centrum van Briancon geweest en we kwamen hem tegen boven bij de gondel van Briancon. Dus ook mijn reisgenoot is bijna van de berg gewaaid. Het was nog steeds zonnig en dus is het uitzicht dan goed.
Het oude centrum van Briancon, vanaf de piste gezien:
Een paar forten:
De liften zijn gemiddeld genomen niet echt nieuw. Er zijn diverse kuitenklappes, en ook nog een paar echt jaren 60-gondels. Onderin de dalen staan moderne liften met vertragingsbakken. Er draaien nog diverse 2-persoonsstoeltjesliften, en ook nog een aantal 3-persoons. De Cucumellelift is een 4-persoonslift, nog wel met een kussentje onder je kont, maar een metalen ruggesteun en geen voetensteun.
Deze gondeltjes in Villeneuve waren erg leuk voor de moderne carveskies: er past met moeite maar 1 ski in het bakje waar je normaal 2 in doet. En boven kreeg ik mijn skies er niet meer uit. Dus er moest een liftmannetje bijkomen. Mijn skies waren te breed (Magfire 10 van 2007).
Maar in het skigebied was het nog steeds erg rustig. Nooit hoeven wachten, v aak gewoon privepistes. Heerlijk
Hier nog wat actiefoto's van ondergetekende op en naast een zwarte piste. De lucht was echt zo strakblauw:
Tuurlijk is er ook wel eens wat mis met een lift. Hier was het stressen bij de Prorellift. Uiteindelijk werd besloten om het bovenste deel en het onderste deel separaat op halve snelheid te laten draaien. Je wilt niet weten hoe 4 stressende fransen eruit zien. Hier haalden ze een bakje eruit:
15 januari: een dagje Via Lattea met 5 personen. Onze skipas was ook 1 dag geldig in de Via Lattea. Dus op 13 januari maar eens uitgezocht hoe we dit konden regelen. De VVV kon ons uitleggen hoe we met de bus van Briancon in Montegenevre konden komen. Maar uiteraard sloot er geen skibus naar Briancon op de bus naar Montegenevre aan. Bij de liften kon men ons vertellen dat we een los bonnetje moesten hebben die je krijgt bij aankoop van de skipas. Die hadden wij niet gekregen bij onze skipassen van de reisorganisatie. Dus de reisleiding gebeld.
Die had het 14 januari geregeld, er lag in ons hotel een formulier in het Frans zodat we in Montegenevre onze skipassen konden halen.
We hadden 14 januari al netjes uitgezocht hoe we het makkelijks in Montegenevre konden komen: op de skies naar Briancon, daarna met de skibus naar het station in Briancon en dan op de regeluliere bus naar Montegenevre.
Uiteraard viel het niet mee: Briancon waren we snel genoeg op de skies. MAar er was geen skibus die ons mee wilde nemen naar het station, we moesten maar gaan lopen. Dus een agent gevraagd waar het was en hoe ver. 800 meter. Dus dat op skischoenen met skies in de hand gelopen, viel nog wel mee. STonden daar dus dezelfde skibussen weer met dezelfde chauffeurs die ons weigerden.
Voor de bus naar Montegenevre moest je je skies in een hoes doen en schoenen uit. Dat netjes gedaan en op slippers in de b us.
Half uurtje later (totaal was het met wandelen van de lift in Briancon een uur) waren we in Montegenevre. We kwamen nog even langs de Cite de Vauban in Briancon (oude centrum):
We werden voor de skipistes uitgezet. Dus schoenen weer aan en passen gehaald. Ging allemaal perfect. Ons plan was een rondje richting Claviere in Italie. Dat is allemaal gelukt. Via Lattea heeft kortere pistes gemiddeld genomen, maar ja, Montegenevre ligt op 1850 meter, hoogtste punt 2600. Claviere 1730 meter.
Maar de sneeuw was hier stukken beter, er lag hier 160-260 cm, tegen 30-190 in serre Chevalier.
Ook moest je veel vaker prikken. In serre chevalier eigenlijk nooit, hier geregeld.
Maar goed, Claviere is gehaald:
In het franse deel hebben de pistes namen, kom je in Italie, dan ga direct over op nummers. Verder kleine en soms slechte aanduidingen voor de richting en de pistes. 1 stuk rode piste was gitzwart. En blauw is soms omhoog prikken.
Maar met een beetje kennis van het gebied kun je er goed touren.
En ook hier een hoge boomgrens, dat is gunstig.
Offpiste heb ik het idee dat de mogelijkheden minder zijn, maar ik heb hier niet heel erg op gelet. STukken naast de piste afsteken was hier minder goed mogelijk.
Maar ook de Via Lattea was erg rustig.
Montegenevre:
De terugweg ging prima, maar ja, weer lopen naar de Prorellift omdat de bussen leeg vanaf het station moesten vertrekken. Typisch Fransen. Op onze slippertjes naar de lift gelopen bij -2. Daarna met de bus terug naar Chantemerle.
De franse chauffeur die ons naar Montegenevre bracht en weer terugbracht was supervriendelijk.
16 januari, laatste dag alweer.
Tijd voor wat actiefoto's en nog wat gekke dingen.
De pistes werden hard en na de wind van 2 dagen eerder was de verse sneeuw grotendeels weg.
Maar toch nog een leuk stukje gevonden:
In het Monetiergedeelte de 2-persoonslift nemen naar de zwarte Cibouit. De zwarte afdaling nemen, en onderaan het halfpipe-je in (dus buiten de piste). Hier lag in de schaduw nog verse sneeuw met maar weinig sporen. Je komt dan uiteindelijk op de (tijdens ons verblijf gesloten) zwarte piste Tabuc uit, en je kunt dus via zwart weer afdalen naar het dal van Monetier. De Tabuc is een pittige zwarte, met veel buckels, landschappelijk erg mooi.
En helaas kwam aan het einde van deze dag ook een eind aan het skien. Nog even gegeten bij de Thai (ja, echt authentiek en dus lekker) en daarna de bus in.
Tegen 1 uur was ik vanmiddag weer thuis.
Het skigebied Serre Chevalier is afwisselend (250 km piste), voor mijn gevoel groter dan het grand Massif, terwijl het dat op papier niet is. Anderen dachten dat het groter was dan Les Sybelles, maar ook dat is niet zo. Het skigebied is afwisselend. Je kunt als beginner rondtouren, maar als gevorderde is er ook genoeg uitdaging. Vele lange pistes, veel ligt tussen de bommen (2/3 schat ik zo).
Het prijspeil is wisselend: patatje in Chantemerle aan de piste 2.50 euro, in restaurant Le Pi Mai op de piste 7 euro.
Crepe Sucre: 3-4 euro.
Chocolat Chaud avec Chantilly: 2,50-4,50 euro
De pistes werden goed geprepareerd, maar de laatste dag kwamen er toch steentjes door. Wat extra sneeuw zou mooi zijn.
De pistes waren de hele week goed, op sommige plekken wel hard, maar nergens echte ijsplaten. Toch was het nodig om om de dag de staalkanten bij te werken, en na de laatste dag zijn ze echt stomp, met veel bramen. Paar krasjes in het belag, maar niet direct noodzakelijk om dit te repareren, ze zijn ondiep.
Een dagje Via Lattea is leuk, maar het skigebied lijkt mij minder afwisselend. Wel betere sneeuw en meer sneeuw.
Hotel had kleine kamers (2-3 personen, 10-12 vierkante meter). Eten was goed.
Een geslaagde week.
