Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
kootje
Dit wordt een wintersportverslag, zonder ski's. En nee Arjan, niet MET snowblades.
Pistefoto's van mij kom je niet tegen in dit verslag. En daar mijn kinderen al zat van die foto's hebben, hadden ze geen eens een fototoestel meegenomen tijdens het skiën/boarden.
Als voorbereiding op deze winter heb ik de volgende prikkers aangeschaft.
Op zaterdag na de Kerst vertrokken naar Chalon sur Saone waar we een overnachting hadden geboekt voor € 45,– Het voordeel was rijden met daglicht. Nadeel was, zoals eerder vermeld, de Razzia op de Franse Peage.
Zondag in alle rust naar Arc gereden, even wat croissanten en brood voor de volgende ochtend gehaald bij de Super U. Appartement in orde gebracht voor de familie die s'avonds arriveerde.
Maandag regelen we de rest van de boodschappen, skikaarten en pietonkaart voor mij, kunnen we gelijk uitproberen hoe ver ik kom met die krukken.
Dinsdag wordt er geboard en geskied door de familie en ik rommel wat met de kleinkinderen. Het weer is deze dagen zonnig.
Dinsdagmiddag pakken we de kruk en gaan weer eens op pad, met de kleinzoon naar de Transarc en omhoog.
En ik kan je vertellen dat het knap zuur is als je dan niet op de ski's kunt stappen.En vragen ons af wanneer deze steen eens naar beneden zal komen.
Traditiegetrouw worden er 's avonds op 30 december oliebollen en appelflappen gebakken.
Woensdag de laatste dag van het jaar hou ik maar even m'n gemak, vindt mijn been ook wel fijn. Oppassen op de kleinste en terwijl ik vast wat dingen schrijf voor dit verslag, is het licht gaan sneeuwen. Af en toe sneeuwt het flink door, maar vooralsnog is het niet veel wat er valt.
Maar op de 1e dag van het nieuwe jaar is er toch 10 cm vers gevallen.
Alles geregeld, de jongeren gaan boarden en opa en oma gaan wat klooien met de kleintjes. De boarders trekken de deur achter zich dicht en dan gaat de telefoon; inbraak in Nederland bij de kinderen op oudejaarsavond.
Om het kort te houden, het houdt ze wel 2 dagen bezig met geregel. Politie, nieuwe ruit, sloten laten vervangen, ze hebben de sleutels ook meegenomen. Hm, ook de lease-auto hebben ze niet laten staan (die staat vast al in Polen). Familie optrommelen in Nederland die na de technische recherche (ja zowaar) poolshoogte kan gaan nemen. Maar tussendoor wordt er gelukkig nog wel geboard door de kinderen. Opa en omapassen op.
Zondag 4 januari, wederom een stralende dag met prima in orde pistes. Hoewel de Russen en oost Europeanen zijn geland, is het heerlijk rustig bij de liften en op de pistes en ook staan hier op het parkeerterrein 3 griekse auto's en 1 uit Montenegro (MNE). De skiles voor onze kleinzoon mislukt jammerlijk, hij wil echt niet, trekt geen eens z'n skischoentjes aan, terwijl hij gisteren op het speelweitje wel op de ski's stond en onder de poortjes door ging.
We gaan dus maar met de Transarc omhoog en maken de volgende foto van de Aquille Rouge.
Maandag zonnig in de ochtend en 's middags drijven de wolken binnen.De familie die de pistes onveilig hebben gemaakt melden dat de pistes hard maar in goede conditie zijn.
Dinsdag is een dag om maar gauw te vergeten, grauw, koud en een dag waarop ik niet treur dat ik niet kan skiën.
De rest van de week lijkt veel op wat we al hebben gedaan.
Vrijdag vertrekt de familie richting Nederland, en wij rijden even naar het dal van Rosuel.
en laten de clignotant 's middags repareren.
Zaterdag en zondag nog steeds stralend weer en zondag loopt de temperatuur op tot +2 op 1800 meter. Maken vanaf de overkant van het dal wat foto's van het skigebied Les Arcs/Vallandry.
en deze
Maandag mooi weer, een dagje Valmorel.
Voor wie een knusse, rustige plek zoekt een aardig alternatief, met een gezellig winkelstraatje.
Valmorel is met François de Longchamp verbonden, wat een skigebied van 150 km geeft.
Tussen de middag heerlijk gegeten en Le Café Alpin, een super Tartiflette.
Dinsdag, het wordt misschien vervelend maar wederom een strak blauwe hemel.
Wat kuisen in het appartement en dan maar even poolshoogte gaan nemen in Arc 1950 en 2000. De pistes liggen er strak bij en lekker rustig.
Typisch de pistes die ik graag zou skiën.
Maar wat is het koud in 1950. Geen zon in het straatje en dat akelige tochtje wat er vaak staat, brrr.
Op het nieuw gevormde plein door nieuwbouw op 2000 (rechts op de foto) staat gelukkig een zonnetje wat het veel aangenamer maakt.
Laatste dag bestaat uit de aanschaf van een stapelbed voor de kleinkinderen. We krijgen nu een heuse familiekamer. Benzine en geld tappen en nog wat lekkere kaas voor in Nederland, waarvan ik nu een stuk af ga snijden.
Groeten Kootje
