Hoi Olga,
op de slotdag in Zermatt ook zoiets meegemaakt.
Ik zie overigens dat je mijn ongeschreven goede raad opgevolgd hebt: gewoon even stilstaan, zorgen dat je stevig staat, je platenschieter te voorschijn halen, knippen en hier plakken. Daar zullen wellicht vele prikkers gelukkig mee zijn.
groeten,
Oscar.
Het is voor veel mensen een normaal verschijnsel.
Mijn vrouw heeft er ook veel last van. Bij haar helpt inderdaad skiën tussen de bomen, zoals hierboven al aangegeven. Belangrijk is een goede referentie (bijv bomen) te hebben. Als je die kwijtraakt, dan stoppen en wachten tot je weer een pistepaaltje of boom ziet.
Op ski's heb ik er nog nooit last van gehad, maar op mijn snowboard heb ik er soms wel last van. Ik denk dat dit ook komt omdat je op een board niet met je lichaam in dezelfde richting staat waarin het board gaat.
Dan deed die vriendin iets behoorlijk fout 
(de skistokken niet aan dezelfde kant houden !)
Bij erg slecht zicht (mist én sneeuw) zie je de pisterand niet meer. Naast de piste kan ook een vrij steile helling of zelfs afgrond zijn. Zelfs langs gemakkelijke groene skipaden kan het nog behoorlijk aflopen. Als je bij zulk slecht weer, en bij veel verse sneeuw over zo'n rand duikelt hoeft het niet eens erg diep te zijn om flink te schrikken. Plus een hele hijs om er weer uit te kruipen. Nóg linker is het als er helemaal geen rand is. Als het dan hard sneeuwt en stuift kun je zo maar zonder het te weten buiten de piste raken. Ik hoef niet uit te leggen hoe gevaarlijk dat in zulke omstandigheden kan zijn…
Daarom moet je steeds weten waar die rand is. Bij erg slecht zicht kun je bij een stok voorzichtig rechtdoor skiën tot je de volgende ziet. En natuurlijk moet je die stokken steeds aan dezelfde kant houden !!
Als je probeert middenop de piste te skiën zie je meestal helemaal niks, ook geen stokken. ! Dan weet je dus ook niet waar de pisterand is, mis je de nummerborden langs de piste die je plaats aangeven enz. enz.
Het klinkt allemaal misschien wat overdreven, maar dit soort situaties kan link zijn als je er niet goed mee om gaat..
Ben het helemaal met je eens, maar de omstandigheden waren echt bar slecht. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen en konden we er later om lachen. Maar sindsdien ski ik bij zulke weersomstandigheden inderdaad van pistestok tot pistestok… nou ja, als het even kan, probeer ik dat soort omstandigheden überhaupt te vermijden.
En ik herken het ook.
Ik denk dat iedereen daar wel in meer of mindere mate last van heeft onder zulke zware omstandigheden.
Mensen die dit niet herkennen hebben waarschijnlijk nog nooit in echt hele dichte mist geskied.
Overigens zeer riskant, want je weet op een gegeven moment niet meer of je nog wel op de piste bent.
Komt gelukkig maar zelden voor !
Beetje druk geweest, dus mijn reactie is wat laat.
Gaaf om jullie ervaringen te lezen. Lekker spooky verschijnsel dus!
Ik moest wel lachen om het harde skieën van Lonneke en het moeizame ploeteren van Oscar.
Zelf ben ik op dag 1 ook naast de piste gaan skieën en (gelukkig?) snel gevallen. Er zaten twee boarders voor me in de sneeuw, de pistepaaltjes rechts had ik ook gezien, dus het “klopte” en ik ging er links langs….. Ik was er van overtuigd dat vorig jaar de piste daar inderdaad meer naar links gelopen had, kan nog steeds zo zijn, maar ik vergis me wel eens vaker. Mijn vriend was erg boos op me. Hij was ongerust dat ik tot zo iets “doms” in staat was.
Olga
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's